Ενα blog για όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό και όσα απασχολούν έναν αθλητικό δημοσιογράφο.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Η συμπεριφορά του Φάμπρεγκας είναι μιας άλλης, ρομαντικής εποχής του ποδοσφαίρου

Αυτό το παιδί είχα αρχίσει να το θαυμάζω από τον καιρό που το ανακάλυψα στην Αρσεναλ, στις πρώτες συμμετοχές που του έδινε ο Αρσεν Βενγκέρ. Τελευταία, που μελετώ το στιλ και τη συμπεριφορά του, τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει να διαχειρίζεται την προσπάθειά του να επιστρέψει στον τόπο του, στην οικογένεια και τους φίλους του, στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα, έχω εντυπωσιαστεί. Διότι ανακαλύπτω μια παλιά αγγλική συμπεριφορά, που μας πηγαίνει περίπου 20 χρόνια πίσω, στον καιρό που οι ποδοσφαιριστές δεν έβαζαν φιμέ τζάμι στη σχέση με τους οπαδούς της ομάδας που αγωνίζονταν, στον καιρό που υπήρχε δεσμός ανάμεσα στον ποδοσφαιριστή και την κερκίδα.

Ο Σεσκ Φάμπρεγκας έχει με κάθε τρόπο εκδηλώσει την επιθυμία του να επιστρέψει στην Μπαρτσελόνα. Το κάνει όμως όλο αυτό με πολύ μεγάλο σεβασμό προς την Αρσεναλ. Σέβεται την αγάπη των οπαδών, το περιβραχιόνιο του αρχηγού που φορά, τη σχέση με τον Βενγκέρ που τον έχει ευεργετήσει. "Φωνάζει" με τη στάση του ότι αυτό θέλει να είναι το καλοκαίρι της επιστροφής στα πάτρια εδάφη. Το φωνάζουν γι' αυτόν οι κολλητοί του στη Βαρκελώνη, ο Πικέ και ο Πουγιόλ, που δεν χάνουν ευκαιρία να του το γράψουν, σε κοινή θέα, στο twitter, να το δηλώσουν σε κάθε συνέντευξή τους. Το λένε πλέον ανοικτά μέχρι και οι συμπαίκτες του στην Αρσεναλ, με τελευταίο τον Σανιά. Ο Σεσκ όμως προσπαθεί με κάθε τρόπο να μην πληγώσει τους οπαδούς της Αρσεναλ, το προφίλ του συλλόγου, τον Βενγκέρ.

Στο 2011, που το ποδόσφαιρο ζει την εποχή της απόλυτης βιομηχανοποίησής του, υπάρχουν ακόμη, σε αυτό το υψηλό επίπεδο, παιδιά που λειτουργούν με το συναίσθημα, που βάζουν ρομαντισμό στη συμπεριφορά τους, που σέβονται τη φανέλα και τα συναισθήματα των οπαδών, των ανθρώπων. Στα 24 του αυτό αποδεικνύει ότι είναι ένα πολύ ιδιαίτερο παιδί. Κι η Μπαρτσελόνα ξέρει ήδη ότι μπορεί να ανησυχεί λιγότερο για την μετά Τσάβι εποχή.