Ενα blog για όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό και όσα απασχολούν έναν αθλητικό δημοσιογράφο.

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Γιατί δεν γράφω συχνά για την ΑΕΚ


Με αφορμή το χθεσινό άρθρο μου στην Εξέδρα σχετικά με την ΑΕΚ, θέλω να σας απαντήσω σε ένα ερώτημα που δέχομαι συχνά, στο «γιατί δεν γράφεις πιο συχνά για την ΑΕΚ;». Διότι δεν δίνει καλές αφορμές, ερεθίσματα που να γοητεύουν αυτόν που την παρατηρεί. Διότι σε μια περίοδο γεμάτη προβλήματα για τον μέσο Ελληνα και, κατά συνέπεια, τον μέσο αναγνώστη μιας αθλητικής εφημερίδας, συνήθως γυρεύω να πραγματεύομαι θέματα που δημιουργούν θετικά και όχι αρνητικά συναισθήματα. Ένα μικρό search στο blog μου στο exedrasports.gr δείχνει ότι τα θέματα που επιλέγω σχετικά με την ΑΕΚ είναι όσα αντιλαμβάνομαι ότι έχει νόημα να συζητάμε. Λυπάμαι που δεν δίνει καλές αφορμές για συζήτηση η ΑΕΚ.

Λυπάμαι που απογοητεύει τον κόσμο της και του ρίχνει το ηθικό. Σκοπεύω σύντομα να φτιάξω μια ανάλυση της κατάστασης που σήμερα επικρατεί στην ΑΕΚ. Διότι ναι, αυτό νιώθω ότι έχει νόημα να το κάνω.

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Ενας businessman που πήγε Αφρική για δουλειές…


Εχει πάρει μαζί του στην Αφρική ακόμη και έναν tech manager που έχει την ευθύνη για το promo του CR9. Οι Πορτογάλοι λένε ότι δεν έχει ξεφύγει και ότι το διαχειρίζεται όλο αυτό που του συμβαίνει με αυτογνωσία και καλή αντίληψη του status που έχει διαμορφωθεί γύρω από το brand name Cristiano Ronaldo. Υπό προϋποθέσεις αυτό το Μουντιάλ μπορεί να αποδειχθεί η στιγμή του. Μόνο όμως αν καταφέρει να οδηγήσει σήμερα την Πορτογαλία στην φάση των οκτώ αποκλείοντας την Ισπανία. Το σημερινό είναι το παιχνίδι της χρονιάς για τον CR9. Είναι καρφωμένος πάνω του όλος ο πλανήτης του ποδοσφαίρου και όλα τα ισπανικά media, αυτά που θα συντηρήσουν και θα γιγαντώσουν τον μύθο του ή θα τον συρρικνώσουν. Ακολουθώντας τον στο twitter ο παρατηρητής διαπιστώνει ότι ο Ρονάλντο βιώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο με διπλή ζωή. Σαν κανονικός άνθρωπος και την ίδια στιγμή σαν στυγνός businessman που πήγε στην Αφρική για δουλειές. Τι συγκέντρωση έχει στο σημερινό ματς και τι κότσια θα βγάλει στο γήπεδο; Η απάντηση σε λίγες ώρες…

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

World Cup Barbeque…


Το σημείωνα στην «Εξέδρα» στο φύλλο της Κυριακής, έχω συμπαθήσει πολύ την Ουρουγουάη και θα ήθελα να τη δω να φτάνει μέχρι τις τελευταίες πίστες αυτού του παιχνιδιού. Ο τρόπος που διαχειρίζονται την πίεση είναι μια από τις εξηγήσεις για την επιτυχία τους. Σήμερα έκαναν μπάρμπεκιου, χθες βράδυ έπαιζαν χαρτιά. Οι Ουρουγουανοί απολαμβάνουν την ελεγχόμενη ελευθερία που τους έχει δώσει ο Ταμπάρεζ. Και προσεγγίζουν τα παιχνίδια με μια αξιοπρόσεκτη ηρεμία και συγκέντρωση.

Στη διάρκεια αυτού του τουρνουά ο Ντιέγκο Φορλάν κέρδισε τη συμπάθειά μου. Η συμπεριφορά του, όπως την διαβάζω στα tweets, τα posts και τα status δημιουργεί την εντύπωση ενός πολύ καλού επαγγελματία, ο οποίος δεν ξερίζωσε ποτέ το παιδί από μέσα του και έχει τον τρόπο να μοιράζεται τη χαρά με τους συμπατριώτες του.

Ο Πόλντι δεν είναι τυπικός Γερμανός ποδοσφαιριστής


Άλλο ένα παιδί που χαίρεται και απολαμβάνει τη ζωή του στο ποδόσφαιρο. Προτού αρχίσει το Μουντιάλ βρισκόταν σε εξέλιξη στη Γερμανία αν ο Λούκας Ποντόλσκι θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία που του δίνει το τουρνουά για να επιστρέψει στο υψηλότερο επίπεδο. Η απάντηση που δίνει ως στιγμής ο 25χρονος επιθετικός είναι καταφατική. Οσοι τον έχουν παρατηρήσει στη διάρκεια των τελευταίων 4 ετών έχουν ήδη αντιληφθεί ότι δεν είναι μια τυπική περίπτωση Γερμανού ποδοσφαιριστή. Δεν είναι ρομπότ. Είναι μια από τις σπάνιες προσωπικότητες που κυκλοφορούν στην Μπουντεσλίγκα, με άποψη, αντίληψη, χιούμορ. Τούτες τις μέρες επικοινωνεί με τους συμπατριώτες του μέσα από τα social media και τους δείχνει ότι γεύεται τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο και διαχειρίζεται μια χαρά την πίεση για το αποτέλεσμα. Ο Πόλντι είναι μια από τις πιο συμπαθητικές φυσιογνωμίες του γερμανικού ποδοσφαίρου της τελευταίας 10ετίας. Ακολουθήστε τον στο facebook και το twitter, αξίζει.

Στην Αθήνα για την Εθνική ο Σάντος


Αυτό είναι το σημείωμα που έγραψα για το σημερινό φύλλο της «Εξέδρας» σχετικά με την πρόσληψη του Φερνάντο Σάντος από την ΕΠΟ για την Εθνική ομάδα. Τις τελευταίες ημέρες έχω διαβάσει και ακούσει αρκετά σχετικά με την καταλληλότητα του Πορτογάλου προπονητή, για το αν έκανε ή όχι καλά η ομοσπονδία που τον προσέλαβε, για το αν είναι ή όχι ικανός να βάλει σφραγίδα στο ποδόσφαιρο της Εθνικής και αν αυτό θα αποκτήσει επιτέλους αναγνωρισιμότητα. Είναι πολλές οι σκέψεις που κάνω σε αυτό το ζήτημα. Σκοπεύω να τις τακτοποιήσω σε ένα Q&A που θα δημοσιεύσω σε ένα από τα επόμενα φύλλα της «Εξέδρας». Μέχρι τότε περιμένω κι άλλες ερωτήσεις από σας σχετικά με τις ιδέες και την φιλοσοφία του Σάντος. Με βοηθούν να ετοιμάσω ένα κείμενο που θα απαντά σε όσα ερωτήματα σας προκαλεί η πρόσληψή του.

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Καιρός για περισσότερο σεβασμό στους Γερμανούς...


Χρόνια τώρα προσπαθώ να καταλάβω γιατί η Γερμανία προκαλεί τόσο μεγάλη αντιπάθεια στο ποδόσφαιρο. Κατανοώ τα συναισθήματα των 50something για τους Γερμανούς, τα οποία δεν σχετίζονται με το ποδόσφαιρο. Οι υπόλοιποι όμως, οι νεότεροι με κάνουν να απορώ.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να εκτιμά κανείς το γερμανικό ποδόσφαιρο. Δεν είναι μόνο ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός στα γήπεδα, η ποιότητα των συνθηκών διεξαγωγής της Μπουντεσλίγκα, η οικονομία του ποδοσφαίρου. Είναι και η συνειδητή επιλογή να δίνουν χώρο στον ντόπιο ποδοσφαιριστή. Και, στην υπόθεση της Εθνικής, η επιλογή των Γερμανών να εμπιστευθούν Γερμανούς προπονητές και να επιχειρήσουν ανανέωση.

Στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής ανακαλύψαμε μια φρέσκια ομάδα, με ποιότητα και ταλέντο. Αν είχε μια δυο μεγαλύτερες προσωπικότητες, αυτή η Γερμανία θα ήταν ικανή να σηκώσει στην πλάτη το βάρος της απαίτησης να φτάσει στον τελικό. Είναι όμως ήδη μια επιτυχημένη ομάδα. Πριν από το τουρνουά προκαλούσε την αδιαφορία των αναλυτών. Και «πλήρωνε» 15,5 για κατάκτηση, τον καιρό που αυτή η απόδοση με προκάλεσε και την πρότεινα στους αναγνώστες της «Εξέδρας». Αυτοί που με άκουσαν έχουν σήμερα την ευκαιρία να πουλήσουν αυτή την απόδοση και να βάλουν καλά λεφτά στην τσέπη. Πιείτε και κάτι στην υγειά μου…

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο οι ενοχλητικοί τηλεσχολιαστές…


Δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο. Η Guardian κάνει γκάλοπ ανάμεσα στους αναγνώστες της, για να ρωτήσει ποιοι είναι πιο ενοχλητικοί, ανάμεσα στους σπορτκάστερ και τους παρουσιαστές του BBC και του ITV. Αρκετά έντυπα δίνουν καθημερινά συμβουλές στους ειδικούς των δύο τηλεοπτικών σταθμών για να πάψουν να είναι ενοχλητικοί.
Τα σχετικά γκάλοπ στην Ελλάδα είναι βέβαιο, αν κρίνω από τα σχόλια που ακούω και διαβάζω και από όσα μου γράφετε στα μηνύματά σας, θα έδιναν καθεστωτικό ποσοστό απόρριψης του προϊόντος που παρουσιάζει η κρατική τηλεόραση. Το έχω όμως ξανασημειώσει, αυτό είναι το πρόβλημα, ότι πρόκειται για την κρατική τηλεόραση. Δεν μπορώ λοιπόν να σας προτείνω τίποτε άλλο από το να χαμηλώνετε τον ήχο. Επειτα, για τις εκπομπές έχετε επιλογές. Υπάρχει η NOVA, υπάρχει και η ιντερνετική εκπομπή των Αντώνηδων.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Η ελληνική κριτική είναι χάδι μπροστά στην κριτική των ξένων για τις αποτυχημένες Εθνικές του Μουντιάλ

Χάρη στη νίκη επί της Νιγηρίας και την προσπάθεια κόντρα στην Αργεντινή, η Εθνική ομάδα πέτυχε έναν στόχο: να μην ισοπεδωθεί από την ελληνική κοινωνία και ειδικά την κοινωνία των media. Αυτή η διαπίστωση έχει δημιουργήσει ανακούφιση ηγεσία της ΕΠΟ και στους διεθνείς ποδοσφαιριστές. Είχαν φοβηθεί πολύ στην ιδέα των αναταράξεων που θα προκαλούσε η έντονη κριτική στην περίπτωση που η Εθνική επέστρεφε στην πατρίδα με τρεις ήττες.

Βοηθά πολύ στην κουβέντα που κάνουμε πάνω στον προβληματισμό της κατάστασης του ελληνικού ποδοσφαίρου να ρίχνουμε ένα βλέμμα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην υπόθεση των media εύκολα βλέπει κανείς ότι οι άλλοι παίρνουν ακόμη πιο πολύ στα σοβαρά την υπόθεση της Εθνικής. Η Γαλλία μοιάζει τις τελευταίες ημέρες να ζει σε κατάσταση εθνικού πένθους. Η Equipe φτάνει να χαρακτηρίζει σήμερα κρατική, εθνική υπόθεση το αύριο της ομάδας ποδοσφαίρου. Οι ποδοσφαιριστές κρύβονται, την ώρα που οι άνθρωποι τους media τους κυνηγούν με εφόδους αλα Νταϊάνα. Ο Πατρίς Εβρά έφτασε χθες να κάνει δηλώσεις από το παράθυρο του αυτοκινήτου του, εν κινήσει, σε δημοσιογράφο και κάμεραμαν που τον ακολουθούσαν με μηχανή.
Στην Ιταλία η Gazzetta τα έβαψε μαύρα. Και ο Φάμπιο Καναβάρο βαφτίστηκε «πρώην ποδοσφαιριστής» από τα media. Δίχως κανέναν δισταγμό απέναντι στον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή. Δεν χρειάζεται να αναφέρω τι συμβαίνει στην Αγγλία μετά από τις γκέλες της ομάδας του Καπέλο. Είναι νωπά τα πρωτοσέλιδα με τις αποδοκιμασίες και την ισοπεδωτική κριτική για ποδοσφαιριστές και προπονητή.

Με όλα αυτά διαπιστώνει κανείς ότι η κριτική που ασκήθηκε από τα σοβαρά, τα αξιόλογα ελληνικά media (η συζήτηση για τα υπόλοιπα δεν με αφορά…) ήταν πολύ πιο light συγκριτικά με αυτές των γερμανικών, των αγγλικών, των γαλλικών, των ιταλικών media. Και ότι στη διάρκεια της τελευταίας 6ετίας ο σοβαρός ελληνικός Τύπος αντιμετώπισε την Εθνική με τον σεβασμό και την ευαισθησία που της πρέπει να την προσεγγίζει κανείς.

Η νέα συλλεκτική προσφορά της "Εξέδρας"

Η Αμερική μαθαίνει … ελληνικά



Το βίντεο προκαλεί déjà vu, φέρνει στο μυαλό εικόνες 2004 για εμάς, τους Ελληνες. Οι Αμερικάνοι ανακαλύπτουν την χαρά του ποδοσφαίρου. «This is the game we have to love», όπως έγραψε ο Τζόσι Αλτιντορ στο tweeter. «This is football», που έγραψε ο Λάντον Ντόνοβαν στο facebook.

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Η ωριμότητα του Σάντος και το media game


Οσοι τον ξέρουν καλά εκτιμούν ότι είναι πιο έτοιμος και πιο ώριμος από ποτέ για να αναλάβει μια Εθνική ομάδα. Εκτιμούν ότι αυτή είναι η φυσική συνέχεια, η εξέλιξη του 56χρονου Φερνάντο Σάντος.

Οι συμπατριώτες του ποντάρουν ότι θα καταφέρει να μείνει για χρόνια στον ελληνικό εθνικό πάγκο. Διότι, παρακολουθώντας από μακριά, έχουν σχηματίσει την εντύπωση ότι ο Πορτογάλος προπονητής τυγχάνει καθολικής αποδοχής στην ελληνική κοινωνία του ποδοσφαίρου.

Ο Σάντος θα έχει υποστήριξη και συμπαράσταση στην αρχή. Και από τους ποδοσφαιριστές και από τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου. Τα media δεν πηγαίνουν στην αντίθετη πλευρά. Αν όμως ο Πορτογάλος δεν ξεκινήσει καλά θα πληρώσει την έλλειψη διπλωματίας που τον διακρίνει στην επαφή με τα media. Το ίδιο θα είχε πάθει ο Οτο αν είχε ξεκινήσει με ανάποδα αποτελέσματα.

Το καλό στην υπόθεση της σχέσης Σάντος – ΕΠΟ είναι ότι τα στελέχη της ομοσπονδίας ξέρουν πώς παίζεται το media game. Και θα τον βοηθήσουν στη διαχείριση της επικοινωνίας. Η μπάλα όμως θα αποφασίσει για τον Πορτογάλο. Αν ξεκινήσει με νίκες, όλα καλά. Αν του στραβώσουν τα ματς του Σεπτεμβρίου, στην προκριματική φάση του Euro 2012, θα έχει θέμα…

Σκοπεύω να αναφερθώ σε μια από τις επόμενες σημειώσεις μου στην «Εξέδρα» στην ιστορία της σχέσης Σάντος – Εθνική Ελλάδας. Ισως μετά την ανακοίνωση της πρόσληψής του. Για να τηρούμε το πρωτόκολλο του σεβασμού προς τον Οτο.

Η Ελλάδα της προ Ρεχάγκελ εποχής...

Θέλησα λίγο να ξαναθυμηθώ την προ Ρεχάγκελ εποχή στην Εθνική ομάδα. Είχα την τύχη να καλύπτω το ρεπορτάζ αυτό για «Το Βήμα» από το ’99 έως το ’04. Αναζητώντας ένα εκτενές ρεπορτάζ που είχα κάνει για «Το Βήμα» τον Σεπτέμβριο του ’99, έπεσα πάνω σε δύο άλλα θέματα που είχα γράψει για «Το Βήμα της Κυριακής». Αξίζει τον κόπο να τα διαβάσετε. Για να θυμηθείτε, οι μεγαλύτεροι και να μάθετε, οι νεότεροι πώς ζούσε η Εθνική πριν από τον Γερμανό, γιατί δεν μπορούσε ούτε καν να σταθεί με αξιοπρέπεια στην ευρωπαϊκή σκηνή του ποδοσφαίρου και πώς άλλαξε επί Ρεχάγκελ. Πατήστε εδώ: ΒΗΜΑ1, ΒΗΜΑ2

Τα 76 νέα αυτοκόλλητα της Panini για το World Cup 2010 από την «Εξέδρα»!

H Panini το δοκίμασε για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Εκτύπωσε τους ποδοσφαιριστές που πήγαν στο Μουντιάλ αλλά απουσίαζαν από το album που είχε εκδώσει. Και διαπίστωσε ότι αυτή η ενέργεια είχε μεγάλη απήχηση στους συλλέκτες. Τους πρόσφερε τα αυτοκόλλητα για να κολλήσουν τους ποδοσφαιριστές που μπήκαν τελευταία στιγμή στο ρόστερ πάνω στα αυτοκόλλητα αυτών που τελικά απουσιάζουν. Και οι συλλέκτες δεν έχασαν την ευκαιρία που τους έδωσε η Panini για να συμπληρώσουν την ακριβή συλλογή, με τις αλλαγές στα ρόστερ.

Σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, στο South Africa 2010 η Panini μέτρησε 76 απουσίες. Προέκυψε δηλαδή η ανάγκη να αντικατασταθούν 77 αυτοκόλλητα προκειμένου η συλλογή να γίνει ακριβής. Και τώρα δίνει στους Ελληνες συλλέκτες μέσα από την «Εξέδρα των σπορ» την ευκαιρία να συμπληρώσουν τη συλλογή για το φετινό Μουντιάλ. Από την Πέμπτη 1 Ιουλίου η «Εξέδρα» θα προσφέρει καθημερινά τα νέα συλλεκτικά αυτοκόλλητα προς τους αναγνώστες της, για να τα αντικαταστήσουν και να έχουν το ακριβές αυθεντικό συμπληρωμένο album. Αυτά τα αυτοκόλλητα δεν θα κυκλοφορήσουν από την Panini στην αγορά, στο εμπόριο. Οι Ελληνες έχουν μια και μοναδική ευκαιρία να τα αποκτήσουν, δωρεάν με την «Εξέδρα των σπορ».

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Για δες τα Αμερικανάκια…

Το πρώτο tweet του Τζόζι Αλτιντορ, λίγα λεπτά μετά τη λήξη του ΗΠΑ – Αλγερία είναι χαρακτηριστικό: «WOOOOOOOOOOOW!!!». Οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν τη χαρά του ποδοσφαίρου. Του κανονικού ποδοσφαίρου, του football, όπως τους γράφει συχνά στο facebook ο Λάντον Ντόνοβαν, που επιμένει να εξηγεί στους συμπατριώτες του ότι αυτό είναι το παγκόσμιο όνομα του ποδοσφαίρου, όχι το soccer.

Σε μια εποχή που η τηλεθέαση των ποδοσφαιρικών αγώνων στις ΗΠΑ σημειώνει μεγαλύτερα νούμερα από αυτά που έκαναν οι τελικοί του NBA, είναι σημαντικό που η Εθνική ομάδα τους τα καταφέρνει. Αυτή είναι μια γερή ένεση για την οικονομία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, σύμφωνα με τους αναλυτές. Διότι αν μπει περισσότερο στη μόδα των ΗΠΑ το ποδόσφαιρο, η Ευρώπη θα εξάγει προϊόν και θα αναπνεύσει οικονομικά.

Ο αποχαιρετισμός του μεγαλύτερου ευεργέτη του ελληνικού ποδοσφαίρου


Η σημερινή είναι μια από τις λίγες ημέρες που με βρήκε να καμαρώνω και να χαίρομαι για το επίπεδο των αθλητικών εφημερίδων. Με τη σκέψη ότι σταθήκαμε σωστά και διαχειριστήκαμε σωστά, με ωριμότητα και σεβασμό το τέλος της εποχής του πιο επιτυχημένου προπονητή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διότι τούτη την ώρα δεν ακολουθήσαμε, οι εφημερίδες, τον λάθος δρόμο. Λειτουργήσαμε με το βλέμμα ανοιχτό, κοιτάζοντας το σύνολο της προσφοράς του ανθρώπου που άλλαξε τη ζωή του ελληνικού ποδοσφαίρου στο επίπεδο της Εθνικής ομάδας. Και του αποδίδουμε, με τη συμπεριφορά μας, τις τιμές που του πρέπει. Οι ίδιοι που σταθήκαμε στα λάθη, που κάναμε κριτική, είμαστε εδώ για να τον αποχαιρετίσουμε όπως του πρέπει.

Χάρηκα πάρα πολύ που ήταν ο Οτο αυτός που έγραψε τον επίλογο, που δεν έβαλε την ΕΠΟ στη δύσκολη θέση να του πει αντίο. Ετσι έπρεπε να γίνει. Ετσι, μόνο έτσι έπρεπε να κλείσει το κεφάλαιο του Οτο. Περήφανα.

Ημουν ανάμεσα στους δημοσιογράφους της αίθουσας στην οποία παρουσιάστηκε από τον τότε πρόεδρο της ΕΠΟ ο Οτο Ρεχάγκελ ως νέος προπονητής της Εθνικής ομάδας. Αν ερχόταν τότε κάποιος, τον καιρό που κάλυπτα το ρεπορτάζ της Εθνικής για «Το Βήμα», να ισχυριστεί ότι ο Γερμανός προπονητής θα οδηγούσε την Ελλάδα στην κατάκτηση του Euro και στην παρουσία σε τρεις εκ των τεσσάρων μεγάλων διοργανώσεων της 10ετίας, θα έκλαιγα από τα γέλια. Εγώ, ένας θαυμαστής της δουλειάς των Γερμανών στο ποδόσφαιρο, ένας θαυμαστής της δουλειάς του Ρεχάγκελ στην Μπουντεσλίγκα, που είχα φύγει ενθουσιασμένος από μια συζήτηση μαζί του το καλοκαίρι του ’96, στην Ελβετία, τον καιρό που δούλευε στην προετοιμασία της Καϊζερσλάουτερν.

Σήμερα το πρωί έκλεισε το πιο λαμπρό κεφάλαιο στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδας. Εκλεισε η εποχή του Οτο Ρεχάγκελ. Εύχομαι η ΕΠΟ να ετοιμάσει μια μεγάλη βραδιά στον Οτο, για να του αποδοθούν τιμές από τους Ελληνες ποδοσφαιρόφιλους. Διότι ο Ρεχάγκελ είναι ο μεγαλύτερος ευεργέτης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

We 're not as bad as France...


Οι Γάλλοι έγιναν ήδη τραγούδι από έναν Αγγλο, που τους κοροϊδεύει. Ακόμη ένα καλό μάθημα του ποδοσφαίρου. Το οποίο δυστυχώς οι Ελληνες δεν πρόκειται να το διαβάσουμε…

Βρήκαν παιχνίδι να μεταδώσουν οι Βορειοκορεάτες…


Μεγάλη γκίνια για τη Βόρεια Κορέα. Το καθεστώς επέτρεψε για πρώτη φορά τη live μετάδοση αγώνα. Και ήταν αυτός ο αγώνας, το 7-0, για να τους τσακίσει την ψυχολογία. Αξίζει να δει κανείς το βίντεο του Associated Press και μόνο για την εικόνα της παρουσιάστριας που αναγγέλλει την μετάδοση του αγώνα…

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Εχουν στο αίμα τους τη χαρά του παιχνιδιού...


O Ρονάλντο, ο κανονικός, χαίρεται και πανηγυρίζει σαν μικρό παιδί, σαν αυθεντικός οπαδός της Σελεσάο, όπως αποδεικνύει η χθεσινή φωτογραφία του στο twitter. Κι ας τον πονάει που δεν είναι στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής. Ανταλλάσσει καθημερινά μηνύματα με τους πρώην συμπαίκτες του. Και tweetάρει για να τους ενθαρρύνει. Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα βρίσκει χρόνο μετά από κάθε παιχνίδι για να μιλήσει μέσω του web με τους οπαδούς της Σελεσάο. Ο Ντιέγκο Φορλάν φυλακίζει όσο το δυνατόν περισσότερες στιγμές για να τις μοιράζεται ιντερνετικά με τους οπαδούς της Εθνικής και τους θαυμαστές του. Ο Αγουέρο έχει φτάσει να γράφει μηνύματα από τον πάγκο και τα αποδυτήρια.

Τώρα, που η τεχνολογία μας δίνει αυτή τη δυνατότητα, λαμβάνουμε ακόμη μια απόδειξη που τεκμηριώνει τον ισχυρισμό ότι οι latin έχουν μέσα τους τη χαρά του παιχνιδιού. Τα δικά μας παιδιά ακόμη δυσκολεύονται να βγουν από το status της εσωστρέφειας και να απολαύσουν το παιχνίδι. Και το κακό είναι ότι αυτή η νοοτροπία μεταδίδεται σαν νόσημα και στα μικρότερα παιδιά, που προσπαθούν να ξεφύγουν και να μην ακολουθήσουν την παραδοσιακή ελληνική συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή. Γι’ αυτό το θέμα, θα γράψω ένα σημείωμα μετά το τέλος της ελληνικής περιπέτειας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, σε ένα από τα επόμενα φύλλα της «Εξέδρας».

Για πού το ‘βαλε ο Ζιζού;


Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις στα σαλόνια του Μουντιάλ είναι αυτή που έχει πρωταγωνιστή τον Ζινεντίν Ζιντάν. Οι αναλυτές των media και οι παράγοντες του ποδοσφαίρου και της αγοράς του επιχειρούν να αντιληφθούν πού το πάει και τι ακριβώς θέλει να κάνει στην εξέλιξη της ζωής του. Ολοι αντιλαμβάνονται ότι δεν θα περιοριστεί στη δράση που έχει ως σύμβουλος της Ρεάλ. Και τώρα επιχειρούν να αντιληφθούν αν έχει βάλει ή όχι στόχο την γαλλική ομοσπονδία του ποδοσφαίρου.
Η σημερινή συνέντευξη Τύπου που είχε ως αντικείμενο τον σχολιασμό όσων συμβαίνουν στην Εθνική Γαλλίας έβαλε φωτιά στο παραπάνω σενάριο. Είναι δεδομένο ότι θα ξαναπάρει θέση στο ποδόσφαιρο. Είναι όμως απίθανο να πάρει μια θέση που θα του στερεί τη δυνατότητα να συνεχίσει να κερδίσει εκατομμύρια από την εκμετάλλευση του brand name “Zidane”…

Καμιά φορά ξεχνάμε ότι μιλάμε για ελληνικό ποδόσφαιρο...


Ολο αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στη ζωή της Εθνικής Γαλλίας έρχεται ως μια πολύ διδακτική ιστορία για την κοινωνία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι Ελληνες στεκόμαστε ξαφνικά με την απαίτηση να σηκώσει η Εθνική το ανάστημά της στο ύψος της προηγμένης Ευρώπης. Και αυτή την απαίτηση την έχουμε σε μια εποχή που ακόμη και οι προχωρημένες εθνικές σπάνε τα μούτρα τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Δεν ήταν κακό, ούτε καταστροφικό που ανέβηκε η ένταση στη φωνή της κριτικής για τον τρόπο που παρουσιάστηκε η Ελλάδα στο πρώτο παιχνίδι. Είναι όμως αδιανόητο να βάζουμε στην πλάτη αυτής της ομάδας την απαίτησή μας να φτάσει στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου, την ώρα που αποτυγχάνουν ομάδες που στηρίζονται σε πολύ πιο ποιοτικά πρωταθλήματα από το ελληνικό, ή ομάδες που διαθέτουν ποδοσφαιριστές του υψηλότερου επιπέδου.

Οσο για την κριτική, αυτή που ασκήθηκε από τον Τύπο στην Εθνική για την ήττα από τη Νότια Κορέα είχε πολύ μικρότερη ένταση από αυτήν που ασκούν οι Γάλλοι, οι Αγγλοι, οι Γερμανοί στις ομάδες τους.


Το πρωτοσέλιδο της Equipe είναι ιστορικό. Μια ελληνική εφημερίδα δεν θα τολμούσε ποτέ να δημοσιοποιήσει με αυτό τον τρόπο το επεισόδιο μεταξύ προπονητή – ποδοσφαιριστή. Δεν θα έγραφε ποτέ στο πρωτοσέλιδό της την προσβλητική ατάκα του Ανελκά προς τον Ντομενέκ. Η κορυφαία γαλλική εφημερίδα, μια από τις κορυφαίες του πλανήτη, έβαλε σε άλλη διάσταση την διαχείριση κρίσεων από τα αθλητικά media. Και έκανε όλους εμάς, που προβληματιζόμαστε για τον τρόπο παρουσίασης ενός επεισοδίου που έχει πρωταγωνιστές της αθλητικής ζωής, να το ξανασκεφτούμε, με μια πιο επαγγελματική προσέγγιση.

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Η διαφήμιση που «στέλνει» τους πρωταγωνιστές της



Αυτή η διαφήμιση της Nike έχει «καταστρέψει» τους πρωταγωνιστές της. Ο Γουέιν Ρούνεϊ είδε να του συμβαίνει στην πραγματικότητα αυτό που έβλεπε ως κακό εφιάλτη στο τρέιλερ της Nike, να τον αποδοκιμάζουν οι οπαδοί. Ο Φάμπιο Καναβάρο κάνει τα χειρότερα παιχνίδια της καριέρας του με την Εθνική Ιταλίας, δηλαδή του συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από όσα του συνέβαιναν στην διαφήμιση. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είχε τη στιγμή του, να γίνει άγαλμα χάρη στην εκτέλεση ενός φάουλ, αλλά απέτυχε. Και τα πορτογαλικά media έχουν ήδη αρχίσει τα λογοπαίγνια και τους συνειρμούς. Ο Φρανκ Ριμπερί και η Γαλλία ζουν τις χειρότερες στιγμές τους. Ο Ροναλντίνιο δεν κατάφερε καν να πάει στο Μουντιάλ. Κι ο Ντρογκμπά τα κατάφερε στο παρά πέντε.
Ως στιγμής τη γλιτώνουν μόνο δύο τρεις εκ των συμπρωταγωνιστών αυτής της εκπληκτικής διαφήμισης. Δείτε τη για να τσεκάρετε τους επόμενους πρωταγωνιστές σε μουντιαλικές ιστορίες γεμάτες κακοτυχία...

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Η μπάλα στη ζούγκλα…



Συζητούσαμε σήμερα στον ΒΗΜΑ FM 99,5 με τον Στέλιο Σοφιανό, που βρίσκεται στη Νότια Αφρική για την ομορφιά του τόπου στον οποίο διεξάγεται το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μέσα στην ατυχία τους, οι συνάδελφοί μου που βρίσκονται στα εδάφη του Μουντιάλ είναι πολύ τυχεροί. Διότι επισκέπτονται μια χώρα που δεν θα έβαζαν ποτέ στη λίστα των προορισμών τους. Εχουν ταξιδέψει μέσα στην εικόνα που οι υπόλοιποι θα συνεχίσουμε να έχουμε μόνο μέσα από τα ντοκυμαντέρ του Animal Planet…

Προφητικό το διαφημιστικό της Nike…



Τον καιρό που γύριζε την διαφήμιση της Nike ο Γουέιν Ρούνεϊ δήλωνε ότι δεν φοβόταν την πιθανότητα να του συμβεί στη Νότια Αφρική αυτό που συνέβαινε στη μια εκδοχή της διαφήμισης, δηλαδή να τον αποδοκιμάσουν οι Αγγλοι οπαδοί. Χθες όμως του συνέβη. Και ο Ρούνεϊ μίλησε γι’ αυτό στην κάμερα, την ώρα των αποδοκιμασιών.

Αυτό που συμβαίνει με τη Γαλλία και την Αγγλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο δίνει ακόμη μεγαλύτερο βάρος στην επιτυχία της ελληνικής ομάδας. Ακόμη ένα καλό μάθημα που μας δίνει το ποδόσφαιρο.

Μια συζήτηση μετά την πρώτη νίκη σε Μουντιάλ


Αυτή ήταν μια πολύ ξεχωριστή κουβέντα. Την έκανε ξεχωριστή η στιγμή. Διότι ήταν μια συζήτηση με τον πρώτο Ελληνα που πέτυχε γκολ στο Μουντιάλ. Και αυτή η κουβέντα έγινε, στην εκπομπή μας στον ΒΗΜΑ 99,5 προτού συμπληρωθούν 24 ώρες από την επίτευξη του πρώτου γκολ, της πρώτης νίκης της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Μια κουβέντα με ένα από τα πιο ταπεινά παιδιά που έχει συναντήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο του υψηλότερου επιπέδου.

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Ακολούθησε τον Ντιέγκο Φορλάν



Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος που ζει ο Ντιέγκο Φορλάν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Twittάρει καθημερινά, ανεβάζει posts στο website του, τραβά φωτογραφίες και βίντεο, σαν το παραπάνω, για να μοιράζεται με τους φίλους του τις μοναδικές στιγμές που ζει στο Μουντιάλ. Και δίνει, μέσα από τα μηνύματά του, την εντύπωση ότι βιώνει τις στιγμές σαν ένας απλός λάτρης του ποδοσφαίρου. Είναι μοναδική η εμπειρία να «ακολουθείς» έναν πρωταγωνιστή του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τόσο κοντά.

Η γαλανόλευκη Εξέδρα


Χαίρομαι πολύ που σας άφησε καλή εντύπωση η επιλογή μας να κάνουμε γαλανόλευκο το λογότυπο της «Εξέδρας» στο σημερινό φύλλο. Σκεφτήκαμε να δώσουμε με αυτό τον τρόπο μεγαλύτερη σημασία στην προβολή ενός τόσο σημαντικού γεγονότος για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ηταν η πρώτη νίκη μας σε Μουντιάλ. Αξιζε τον κόπο να βάψουμε το λογότυπό μας. Να κάνουμε μια γαλανόλευκη Εξέδρα.

Το γούρικο videoclip του "Σάλπι"


Την πρώτη φορά που είδα το video clip ένιωσα μεγάλη έκπληξη με τη συμμετοχή του Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Ηταν μια επιλογή που πάει εντελώς κόντρα στην δημόσια εικόνα του. Μια καλή επιλογή. Και, όπως αποδεικνύεται, μια γούρικη επιλογή, όπως κάποιοι είχαμε προβλέψει. Ο «Σάλπι» κάνει τις τελευταίες 15 ώρες τον γύρο του πλανήτη ως ο πρώτος Ελληνας που σκοράρει σε Μουντιάλ.
Ένα από τα καλύτερα και πιο ταπεινά παιδιά του ελληνικού ποδοσφαίρου δικαιώνεται για τον δρόμο που χάραξε με τις επιλογές του. Η χθεσινή συγκίνησή του στον πανηγυρισμό και στη λήξη του αγώνα προδίδει πόσο ειλικρινής είναι στα αισθήματά του για το ποδόσφαιρο και την Εθνική ομάδα.

Δεν μου βγαίνει ο Αλέφαντος στο τηλέφωνο...

Η εκπομπή είχε «στηθεί» πολύ νωρίτερα από την έναρξη του αγώνα με τη Νιγηρία. Δίχως να γνωρίζει κανείς το αποτέλεσμα. Και γι’ αυτό αποδέχθηκα την πρόσκληση για να βρεθώ στη «Ζούγκλα». Αφενός επειδή κατάλαβα, από την ενημέρωση των συνεργατών του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ότι δεν είχε σκοπό να κάνει τη δική της Εθνικής ομάδας και αφετέρου επειδή χρόνια τώρα σιχαίνομαι το τηλεοπτικό εκτελεστικό απόσπασμα που στήνεται για τον Ελληνα ποδοσφαιριστή μετά από κάθε ήττα, την πλήρη απαξίωση, την ισοπέδωση, τους αφορισμούς, τα φαινόμενα Γιακουμάτου.

Γι’ αυτό ήθελα να βρίσκομαι εκεί. Διότι ήξερα καλά πόσο πολύ ήθελαν και προσπαθούσαν τα παιδιά της Εθνικής ομάδας να βγάλουν στο Μουντιάλ μια εμφάνιση της προκοπής και να πετύχουν ένα γκολ, μια νίκη. Και το αντιλαμβάνομαι ως χρέος μου να το υπερασπιστώ αυτό. Να υπερασπιστώ τον Ελληνα ποδοσφαιριστή, τον μόνο που έχει προοδεύσει στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ναι, συμφωνώ με τις επισημάνσεις σας. Υπήρξαν αρκετοί που στεναχωρήθηκαν με τη νίκη της Εθνικής. Και δεν το έκρυψαν. Εδωσαν με τη στάση τους δίκιο στον Βασίλη Τοροσίδη. Κρίμα που δεν βγήκε ο Αλέφαντος στο τηλέφωνο...

Μακάρι να ψηθεί ο Τριανταφυλλόπουλος να ξανανοίξει τον φάκελο «στημένα παιχνίδια». Στη χώρα που ζούμε μόνο η τηλεόραση έχει τη δύναμη να αναγκάσει τις αρχές να κάνουν τη δουλειά τους.

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Επίδειξη ψύχραιμης διαχείρισης μιας ήττας

Η ψυχραιμία του ισπανικού Τύπου στην διαχείριση μιας αναπάντεχης ήττας της Ισπανίας είναι υποδειγματική. Δεν έπεσαν να ισοπεδώσουν την Εθνική. Όχι μόνο επειδή αυτή έχει αγοράσει τον σεβασμό τους λόγω της επιτυχημένης πορείας της στη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών, αλλά και επειδή οι Ισπανοί αντιλαμβάνονται εντελώς διαφορετικά από τους Ελληνες το ζήτημα «Εθνική ομάδα». Και αυτό τα παραδοσιακά ισπανικά media το απέδειξαν στην εποχή που ο πλανήτης αποκαλούσε losers τους Ισπανούς διεθνείς ποδοσφαιριστές.

Οταν ο Αγγλος έχει κέφι και χιούμορ...


Είναι το καλύτερο Vuvuzela song που έχω ακούσει μέχρι σήμερα. Ο συνθέτης Dave Henson έφτιαξε αυτό το τραγούδι – ανακεφαλαίωση της 1ης αγωνιστικής του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με πολύ αγγλικό χιούμορ. Ακούστε το. Και μην τρομάζετε, δεν έχει τον ήχο της βουβουζέλας…

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Η αγάπη για την Εθνική τον έστειλε στην Αφρική


Πάνε περίπου 9 χρόνια από την εποχή που επέστρεψα από το Μάντσεστερ εντυπωσιασμένος από την συμπεριφορά του Ντέιβιντ Μπέκαμ. Δεν μπορούσα τότε να πείσω τους φίλους μου για την ευγένεια του «Μπεκς», ούτε για το πόσο προσηνής μου φάνηκε στη συναναστροφή λίγων λεπτών ανά ημέρα στη διάρκεια του 4ημέρου της παραμονής στο Μάντσεστερ για τον αγώνα της Ελλάδας με την Αγγλία.

Η εντύπωση που είχα σχηματίσει, μέσα από τις διηγήσεις των δημοσιογράφων του bbc, για τον Μπέκαμ και την αγάπη του για την Αγγλία και την Εθνική με είχε εκπλήξει. Επί σειρά ετών έψαχνα να βρω έναν Ελληνα ποδοσφαιριστή, από τη σειρά των λαμπερών, που να δείχνει τέτοια αγάπη και φροντίδα στην Εθνική Ελλάδας. Βρήκα δύο τρεις την άνοιξη του 2004. Και τον Ιούλιο εκείνου του έτους τους είδα να επιτυγχάνουν το αδιανόητο.

Τούτες τις μέρες διαπιστώνω με χαρά ότι η εντύπωση που είχα σχηματίσει για τον Μπέκαμ βγαίνει αληθινή. Εχει ταξιδέψει στη Νότια Αφρική μολονότι δεν μπορεί να αγωνιστεί. Ακολουθεί την Εθνική κατά πόδας, αλλά τραβιέται στην άκρη για να μην παίρνει προβολή. Ξοδεύει την ημέρα του στην βοήθεια που δίνει στον Καπέλο στην ψυχολογική και νοητική προετοιμασία των Αγγλων για τα παιχνίδια. Αρνείται το ένα πίσω από το άλλο όλα τα διαφημιστικά στιγμιαία συμβόλαια που του προσφέρουν στην Αφρική. Και μένει μακριά από κάμερες και μικρόφωνα, κι ας σκοτώνονται τα αγγλικά και τα αμερικανικά κανάλια να τον κλείσουν για σχολιαστή.

Οι δημοσιογράφοι που κάνουν τούτες τις μέρες παράλληλη ζωή με αυτή των Αγγλων ποδοσφαιριστών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Μπέκαμ ταξίδεψε εκεί μόνο για να νιώθει καλά με τον εαυτό του, για να είναι κοντά στην Εθνική Αγγλίας. Χαίρομαι πολύ που δεν έπεσα έξω. Και στεναχωριέμαι που δεν έχουμε πολλές τέτοιες προσωπικότητες στο ποδόσφαιρο της Ελλάδας.

Ο Jabulani, η Jabulani και τα παράπονα


Αυτός ο τύπος είναι η εύθυμη πλευρά της υπόθεσης Jabulani, που βρίσκεται στην επιφάνεια των συζητήσεων της παγκόσμιας κοινωνίας του ποδοσφαίρου και ειδικά στην κουβέντα των ποδοσφαιριστών που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Jabulani, υπάλληλος ενός ξενοδοχείου στο Γιοχάνεσμπουργκ, απολαμβάνει τη δημοφιλία του χάρη στη συνωνυμία του με τη μπάλα του Μουντιάλ. Οι ποδοσφαιριστές βλαστημάνε επειδή δεν έχουν συνηθίσει την επαφή με την πιο ελαφριά και στρογγυλή μπάλα που συνάντησαν ποτέ, την οποία δυσκολεύονται να γητεύσουν.

H Adidas απαντά στα παράπονά τους ότι την μελέτησε πολύ και ότι τους την παρέδωσε εγκαίρως, από τον Φεβρουάριο, για εξοικείωση. Ο Ρομπίνιο ισχυρίζεται ότι «ο τύπος που τη σχεδίασε δεν έχει παίξει ποτέ ποδόσφαιρο, ούτε για πλάκα, διότι διαφορετικά δεν θα έφτιαχνε αυτή τη μπάλα». Οι Αγγλοι παραπονούνται ότι την παρέλαβαν πολύ αργά και δεν πρόλαβαν να εξοικειωθούν με αυτή. Η Adidas απαντά ότι ο Λάμπαρντ συμμετείχε στα πειράματα του σχεδιασμού της μπάλας και ότι αυτή παραδόθηκε στους Αγγλους την ίδια περίοδο που την παρέλαβαν και οι Γερμανοί.

Τι λένε τα δικά μας παιδιά; «Ωρα είναι να τα ρίξουμε στη μπάλα, λες και φταίει αυτή που δεν τη βρίσκουμε..», μου είπε ένας από τους Ελληνες διεθνείς πάνω στην κουβέντα, μεταξύ σοβαρού κι αστείου. Ο,τι κι αν είναι, είναι η ίδια μπάλα για όλους… Είναι πάντως γενική η παραδοχή. Η Jabulani δεν είναι όνομα και πράγμα, δηλαδή δεν είναι η «ευτυχία» του ποδοσφαιριστή. Μέσα σε όλα τα άλλα, είναι και αυτή ένας λόγος που δεν βλέπουμε καλή μπάλα.

Τα tweets του Ζιλμπέρτο και το σκοτάδι της Βόρειας Κορέας


Διάβαζα χθες βράδυ τα tweets του Ζιλμπέρτο Σίλβα και χαιρόμουν με τη διαπίστωση ότι ένας τύπος μπορεί ακόμη και σε αυτό το επίπεδο, της μεγάλης πίεσης που ασκεί η συνείδηση του φαβορί, να απολαμβάνει, να ευχαριστιέται, να γεύεται το ποδόσφαιρο και τη στιγμή. Χαιρόμουν και με τη σκέψη ότι αυτό το παιδί βρίσκει τον χρόνο, επειδή το αντιλαμβάνεται ως σημαντικό, να επικοινωνεί με τους φίλους και τους fans, τους δικούς του και της Σελεσάο. Διότι αυτή την επικοινωνία την αντιλαμβάνεται ως μέρος της απόλαυσης του παιχνιδιού. Ο υπαρχηγός της Βραζιλίας ξέρει ότι είναι ευλογημένος που παίζει ποδόσφαιρο σε αυτό το επίπεδο και βρίσκεται για τρίτη φορά σε Μουντιάλ. Και ζει για να το απολαμβάνει.

Ο συνειρμός ήρθε από ένστικτο. Γιατί να μην έχει το ίδιο προνόμιο για να το απολαύσει ο μέσος ποδοσφαιριστής της Βόρειας Κορέας; Γιατί να μην μπορεί να επικοινωνήσει με τους φίλους του; Και γιατί αυτοί να μην έχουν παρακολουθήσει το παιχνίδι, αυτό το παράσημο που έβαλε χθες στο στήθος της η Εθνική της χώρας; Γιατί να μην έχει ανακαλύψει τη χαρά της επικοινωνίας μέσα από τα social media ο Βορειοκορεάτης; Γιατί να ζει στο σκοτάδι της απαγορευμένης επικοινωνίας ακόμη και τηλεφωνικά με τους δικούς του ανθρώπους; Γιατί να έχουν ταξιδέψει οι Βορειοκορεάτες στη Νότια Αφρική μόνο με τις κρατικές αποσκευές και όχι παρέα με τις δικές τους WAGS, τους δημοσιογράφους και τους φίλους της Εθνικής; Πώς θα νιώσουν μπροστά στη διαπίστωση που θα κάνουν τούτες τις μέρες, αν τους το επιτρέψουν οι συνθήκες, ότι ζουν μια κατώτερη ζωή;

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Η κρατική τηλεόραση δηλητηριάζει και το Μουντιάλ!


Η Κρατική Τηλεόραση πιάνει πάτωμα! Φτάνει στο κατάντημα να δηλητηριάζει ακόμη και το πιο ανόθευτο προϊόν του ποδοσφαίρου, το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στο πιο καθαρό Μουντιάλ της σύγχρονης ιστορίας τολμά να βάζει στην κουβέντα τη διαιτησία! Φωνάζει έναν τηλεκριτικό για να αρχίσει κουβέντες για οφσάιντ, πέναλτι, κίτρινες, κόκκινες, κουκούτσια και καρπούζια. Για να βάλει δηλητήριο στη μεγαλύτερη γιορτή του ποδοσφαίρου στον πλανήτη. Να το κάνει και αυτό, το Μουντιάλ, ελληνικό, δηλαδή άρρωστο, όπως χρόνια τώρα έχει βοηθήσει το εγχώριο πρωτάθλημα να γίνει.

Ημαρτον! Ελεος, που λέει και η εθνική πορνοστάρ, την οποία παρεμπιπτόντως έχουν ξεχάσει να προσκαλέσουν για να μας πει αν της φαίνεται νορμάλ η ποσότητα των προφυλακτικών που έχει διατεθεί τούτες τις μέρες στη Νότια Αφρική.
Μακάρι οι γονείς να απομακρύνουν τα παιδιά, που σήμερα γνωρίζουν το ποδόσφαιρο μέσα από ένα Μουντιάλ, όπως συνέβη σε όλους μας, από την τηλεόραση αμέσως μετά τη λήξη των αγώνων. Κρατήστε τα παιδιά μακριά από το δηλητήριο της διαιτησίας και του νταραβεριού. Δεν φταίνε σε τίποτα να χάσουν από τώρα, σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία, τη χαρά του παιχνιδιού. Ευτυχώς η Panini έχει πιο πολύ μυαλό από τους Ελληνες, δεν βάζει τους διαιτητές στα χαρτάκια…

* Από την κουβέντα βεβαίως πρέπει να εξαιρεθεί η ΕΤ3. Διότι πάει κόντρα στην κρατική αισθητική για τον αθλητισμό και επιμένει να μιλάει μόνο για ποδόσφαιρο και μάλιστα σοβαρά…

Μέριμνα του ΠΣΑΠ για τους «άστεγους» ποδοσφαιριστές

Αυτή είναι μια πολύ καλή πρωτοβουλία, σαν αυτές που λαμβάνουν χρόνια τώρα οι σύνδεσμοι των ποδοσφαιριστών στην Ευρώπη. Ο ΠΣΑΠ οργανώνει φιλικό αγώνα των ελεύθερων ποδοσφαιριστών, για να τους βοηθήσει με αυτό τον τρόπο να βρουν ομάδα και συμβόλαιο.

Η ανακοίνωση του ΠΣΑΠ δίνει τις λεπτομέρειες: «Η αναμέτρηση μεταξύ των ελεύθερων επαγγελματιών ποδοσφαιριστών Ελλάδας και Βουλγαρίας θα πραγματοποιηθεί στις 13 Ιουλίου, στις 8.30 μ.μ., στο Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης. Αυτό το παιχνίδι θα αποτελέσει την αρχή για την πραγματοποίηση κι άλλων παρόμοιων αγώνων με τη συμμετοχή ελεύθερων επαγγελματιών ποδοσφαιριστών ενώ θα ακολουθήσει, για την επόμενη χρονιά, η συμμετοχή της ελληνικής ομάδας στο τουρνουά της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαιριστών, FIFPro.
Ο Π.Σ.Α.Π. κάνει την αρχή προκειμένου να βοηθήσει τους συναδέλφους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που έπαιζαν σε ομάδες της Σούπερ Λίγκα όπως και της Β´ και Γ´ Εθνικής κατηγορίας και σήμερα δεν έχουν ομάδα. Οι ποδοσφαιριστές που ενδιαφέρονται να πάρουν μέρος σε αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τον Γενικό Γραμματέα του Π.Σ.Α.Π. Κώστα Πούλιο στο τηλέφωνο 6944 332455.
Το παιχνίδι στο Καυτανζόγλειο θα είναι μία εξαιρετική ευκαιρία για τους συναδέλφους, εν μέσω της μεταγραφικής περιόδου, να βρεθούν στο προσκήνιο και να δείξουν τις αρετές τους. Τον αγώνα άλλωστε θα παρακολουθήσουν εκπρόσωποι ομάδων, προπονητές αλλά και άλλοι που θα έχουν τη δυνατότητα να δούν από κοντά ελεύθερους ποδοσφαιριστές και να έλθουν σε επαφή μαζί τους ώστε να τους επιλέξουν για τη στελέχωση ομάδων που έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες τους».

Το ποδόσφαιρο ξεπερνά σε τηλεθέαση στις ΗΠΑ το ΝΒΑ!


Αν δεν έβλεπα τους αριθμούς, δεν θα το πίστευα. Οι Αμερικάνοι ανακαλύπτουν το ποδόσφαιρο! Ο αγώνας των ΗΠΑ με την Αγγλία ξεπέρασε, σε τηλεθέαση, στις ΗΠΑ όλους τους μέχρι σήμερα αγώνες της σειράς των τελικών του ΝΒΑ! Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι παρακολούθησαν, σύμφωνα με τις μετρήσεις, 17 εκατομμύρια άνθρωποι. Οι μετρήσεις των τεσσάρων τελικών του ΝΒΑ έδειξαν τηλεθέαση 14.1 εκατ., 15.7 εκατ., 16.0 εκατ. και 16.4 εκατ. ανθρώπων. Το ποδόσφαιρο ξεπέρασε το ΝΒΑ σε μια εποχή που οι φετινοί τελικοί σημειώνουν ιστορικά ρεκόρ τηλεθέασης! Και το αξιοπρόσεκτο είναι ότι οι Αμερικανοί παρακολουθούν μαζικά και τα υπόλοιπα παιχνίδια, τα οποία φέρνουν τηλεοπτικό σκορ της τάξης των 5 εκατ. τηλεθεατών.

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι, εφόσον διατηρήσει αυτούς τους δείκτες απήχησης, η αμερικανική αγορά του ποδοσφαίρου θα πάει κόντρα στο κλίμα της εποχής και θα κάνει μεγαλύτερο τζίρο στο 2010 συγκριτικά με αυτόν του προηγούμενου έτους.

Η ομάδα φάντασμα του Μουντιάλ


Ένα εξαιρετικό βίντεο της Telegraph TV για την μόνη ομάδα του Μουντιάλ που έχει ταξιδέψει στη Νότια Αφρική δίχως τη συνοδεία οπαδών. Τη μόνη ομάδα της οποίας προϊόντα δεν πωλούνται στις πόλεις της Νότιας Αφρικής. Τη μόνη ομάδα που δεν είναι προσβάσιμη για τα διεθνή media, που δεν συνοδεύεται καν από δημοσιογράφους. Την ομάδα – φάντασμα του South Africa 2010. Η Βόρεια Κορέα είναι στο Μουντιάλ. Σήμερα θα την ανακαλύψουμε στο τερέν του «Ελις Παρκ» στο Γιοχάνεσμπουργκ. Δείτε το βίντεο.

Το τελευταίο εθνικό χαρτί...


Αυτή, η επιλογή του Οτο Ρεχάγκελ να δείξει στους ποδοσφαιριστές ότι αυτά ενδέχεται να είναι τα τελευταία τους παιχνίδια μαζί, μπορεί να αποδειχθεί μια κίνηση ματ. Διότι η συναισθηματική φόρτιση των παιδιών που έχουν περάσει πολλά χρόνια δίπλα στον Γερμανό είναι ικανή να καβαλήσει όλα τα αρνητικά συναισθήματα, τον εκνευρισμό και την πίεση για θετικό αποτέλεσμα. Η επιθυμία αρκετών παιδιών να υπερβάλουν εαυτούς (και) για να αποχαιρετίσουν όπως του πρέπει τον Οτο είναι ικανή να αλλάξει το πνεύμα της ομάδας στο ματς με τη Νιγηρία. Και μακάρι να συμβεί αυτό. Είναι το τελευταίο ματς χαρτί.

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Υποκλίνομαι στους «Ράδιο Αρβύλα»


Μου φαίνεται, ειλικρινά, απίστευτο. Και έχω να πω μόνο ένα πολύ μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ! Χρειάστηκε να ξαναδιαβάσω δύο και τρεις φορές την είδηση ότι οι «Ράδιο Αρβύλα» αποφάσισαν να δώσουν όλη την αμοιβή τους, δηλαδή περί τα 550.000 ευρώ, για τη διαφημιστική καμπάνια της WIND, στην οποία πρωταγωνιστούν, στην «Κιβωτό του Κόσμου». Το ξαναδιάβαζα, διότι δεν έχω ξαναδιαβάσει τέτοια είδηση με Ελληνες πρωταγωνιστές. Και επειδή αντιλαμβάνομαι ότι αυτή την απόφαση την έλαβαν άνθρωποι που δεν έχουν λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής τους.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη μαγκιά που έχουν κάνει αυτά τα παιδιά από την ημέρα που εμφανίστηκαν στην τηλεόραση. Υποκλίνομαι!

Μας τσάκισε ο Μπλάτερ…


Ο Σεπ Μπλάτερ την έκοψε την κουβέντα για τις βουβουζέλες με το «To answer all your messages re the Vuvuzelas. I have always said that Africa has a different rhythm, a different sound, ...I don’t see banning the music traditions of fans in their own country. Would you want to see a ban on the fan traditions in your country?». Πρέπει να ζήσουμε λοιπόν με τις βουβουζέλες για περίπου έναν μήνα. Διότι πέρα από όλα τα άλλα, φέρνουν περίπου 20 εκατ. ευρώ στην τσέπη της Νότιας Αφρικής. Κι αν ήταν να πάνε στις τσέπες των Νοτιοαφρικάνων τα χρήματα, χαλάλι…

Αν θέλετε να ... ακούσετε τι τραβούν όσοι είναι στα γήπεδα, δοκιμάστε την τύχη σας εδώ.

Μια αγνώριστη Γερμανία μπήκε ξαφνικά στα φαβορί


Αυτή η Γερμανία ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα, που τη συμπαθώ και την υποστηρίζω, στις πρώτες τρεις ημέρες αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Δεν σκότωσε κανένα άγριο θηρίο, αλλά έπαιξε πολύ πιο συμπαθητικά από ό,τι περίμενα. Το 4-0 την έκανε να μοιάζει ξαφνικά έτοιμη να ξαναμπεί στην κουβέντα των φαβορί για την κατάκτηση, μολονότι μέχρι πριν από τρεις μέρες «πλήρωνε» περισσότερο από 15 το ποντάρισμα επάνω της για την 1η θέση. Δεν είναι όμως το σκορ. Είναι η διαπίστωση ότι αυτή η Γερμανία, την οποία δεν πίστευαν ούτε οι Γερμανοί αναλυτές, έδωσε χθες την εντύπωση ότι μπορεί να βάλει τη μπάλα κάτω, να αναπτυχθεί και να «αναστήσει», εκτελεστικά, τον Ποντόλσκι και τον Κλόζε. Ολο αυτό που παρουσίασε η Γερμανία ήταν καλύτερο από αυτό που περίμεναν ακόμη και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές, τουλάχιστον σύμφωνα με την εικόνα που αποτυπώνουν σήμερα τα media της χώρας. Ηταν τυχαία η εμφάνιση; Η απάντηση στα επόμενα ματς…

Το τέλος του μονοπωλίου της ΕΡΤ στο Μουντιάλ


Με ρωτάτε σχετικά με την ποιότητα της κάλυψης του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την κρατική τηλεόραση. Εχω πολλές φορές διατυπώσει την άποψή μου. Σε αυτό, το πιο interactive Μουντιάλ στην ιστορία όμως οι επιλογές είναι πάρα πολλές. Δεν χρειάζεται να παρακολουθήσει κανείς τις εκπομπές για να ενημερωθεί. Είναι τέτοια η ποσότητα και η ποιότητα των ψηφιακών μέσων που καλύπτουν το Παγκόσμιο Κύπελλο, που αρκούν μια – δύο ώρες μπροστά στον υπολογιστή για να δει κανείς τα πάντα. Και μάλιστα καλύτερα. Κατά συνέπεια όσοι με ρωτάτε πρέπει να αισθάνεστε τυχεροί. Διότι η τεχνολογία ακύρωσε το μονοπώλιο της ΕΡΤ στην εκμετάλλευση του προϊόντος «Παγκόσμιο Κύπελλο». Πλέον έχουμε όλοι το προνόμιο της επιλογής. Και αυτό το προνόμιο στην υπόθεση του Μουντιάλ είναι, πραγματικά, ευλογία.

«Πειράξτε» τις τηλεοράσεις για να χαμηλώσετε τις βουβουζέλες…


Οι εταιρείες κατασκευής δίνουν εκτάκτως οδηγίες προς τους καταναλωτές για να μπουν στις συσκευές, να πειράξουν τα settings και να «κόψουν» τον ήχο της βουβουζέλας από τις τηλεοράσεις τους. Ο ένας μετά τον άλλο οι ποδοσφαιριστές μιλούν δημόσια για τα εμπόδια που δημιουργεί στο παιχνίδι τους ο ήχος της «τρομπέτας του διαβόλου», όπως έχει μετονομαστεί το εθνικό όργανο των Νοτιοαφρικανών. Η FIFA δέχεται πιέσεις από τους χορηγούς της να τις απαγορεύσει. Οι βουβουζέλες όμως θα μείνουν. Και όσο οι Νοτιοαφρικάνοι δέχονται παροτρύνσεις από τις εταιρείας που βρήκαν αυτό τον τρόπο για να διεισδύσουν στην αγορά της Νότιας Αφρικής, αυτό το «make noise» που έχει γεμίσει τις πόλεις του Μουντιάλ, θα συνεχίσουν να φυσούν τις βουβουζέλες τους. Περισσότερο και πιο δυνατά. Καλό κουράγιο…

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Το Μουντιάλ από την καλύτερη θέση!

Μου δίνουν μεγάλη ικανοποίηση τα σχόλιά σας για την παρουσίαση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την «Εξέδρα». Ερχονται να απαντήσουν στους προβληματισμούς μας σχετικά με το τι διαβάζει ο αναγνώστης σε μια έντυπη έκδοση αυτή την εποχή. Και όσα σχόλια φτάνουν σε μένα από τους αναγνώστες επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις που κάνουμε, αυτές που μας οδηγούν στην προετοιμασία του καθημερινού φύλλου.

Θεωρώ ότι οι τεχνικές αναλύσεις του Γιάννη Χριστόπουλου είναι η καλύτερη δουλειά που μπορεί να κάνει σήμερα μια αθλητική εφημερίδα. Βοηθούν τον αναγνώστη να πάρει γνώση ποδοσφαίρου, να κατανοήσει και να αντιληφθεί καλύτερα όσα έχει δει προηγουμένως στην τηλεόραση, να πάρει απαντήσεις στα πώς και τα γιατί του παιχνιδιού. Ο προπονητής, που είναι κάτοχος του υψηλότερου διπλώματος, του UEFA PRO, το οποίο λίγοι Ελληνες κατέχουν, κάνει, κατά την άποψή μου, πολύ καλή δουλειά. Και είμαστε πολύ χαρούμενοι για την επιλογή μας να γίνουμε η πρώτη ελληνική εφημερίδα που έβαλε τεχνική ανάλυση στην παρουσίαση των αγώνων.

Αυτό που δεν χάνω, καθημερινά, στην «Εξέδρα» είναι το blog του Αλέξανδρου Λοθάνο, που βρίσκεται στη Νότια Αφρική από την πρεμιέρα. Δίνει ρέστα ο «Λοθ» στο blogάρισμά του. Μας βάζει στο κλίμα της μεγάλης γιορτής. Ζούμε μαζί του τις καθημερινές περιπέτειές του. Μας μεταφέρει στο Γιοχάνεσμπουργκ και τις άλλες πόλεις που επισκέπτεται. Χαίρομαι πολύ που το διασκεδάζει κι εκείνος. Το blogάρισμα, όχι το ταξίδι στη Νότια Αφρική…

Πολύ σημαντική είναι για μας και η στήλη «World Cup Theory». Την έχουν υπογράψει μέχρι σήμερα, εκτός από τους τακτικούς συνεργάτες μας Φραντς Μπεκενμπάουερ και Σέζαρ Λουίς Μενότι, ο Πρεσβευτής της Νότιας Κορέας στην Ελλάδα, ο αρχισυντάκτης των «Times» της Νότιας Αφρικής. Και έπεται σημαντική συνέχεια. Μέσα από αυτή τη στήλη ρίχνουμε κοινωνικό, επιχειρηματικό, φιλοσοφικό, ψυχαγωγικό βλέμμα στο Μουντιάλ. Διότι το Μουντιάλ είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και περισσότερο από μια ποδοσφαιρική διοργάνωση.

Ο Φορλάν το απολαμβάνει. Οι Ελληνες γιατί όχι;


Αυτό είναι Μουντιάλ. Και ορισμένοι ποδοσφαιριστές ξέρουν, είχαν προετοιμαστεί να το απολαύσουν. Όπως ο Ντιέγκο Φορλάν, που φτάνει να κρεμάει στη στιγμή στο internet τις φωτογραφίες από την «διασκέδαση» της προπόνησης στη Νότια Αφρική, στην προετοιμασία για το παιχνίδι.

Αυτό που κάνει ο Φορλάν και τόσοι άλλοι αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου είναι που δεν κάνουν και πρέπει να κάνουν οι Ελληνες: να ευχαριστηθούν, να απολαύσουν τη στιγμή της παρουσίας σε Μουντιάλ. Η πρώτη ευκαιρία χάθηκε. Υπάρχει όμως η δεύτερη. Στο ποδόσφαιρο δεν είναι προκαθορισμένη η μοίρα μιας ομάδας. Ειδικά στο Μουντιάλ.

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Το πιο interactive Mundial στην ιστορία


Ο Αγουέρο έγραψε λίγα λεπτά μετά τη λήξη του ματς στο twitter το σχόλιό του για την πρώτη νίκη της Αργεντινής, την οποία έζησε από μέσα, μολονότι δεν αγωνίστηκε. Αυτό είναι μακράν του δεύτερου το πιο interactive Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ιστορία. Και είναι μια νέα εμπειρία για όλους εμάς, που είμαστε ευγνώμονες στην τεχνολογική εξέλιξη γι’ αυτό που ζούμε, στην υπόθεση του Μουντιάλ.

Σε δευτερόλεπτα, δίχως σημαντικό τεχνολογικό εξοπλισμό, με ένα καλό pc και μια καλή σύνδεση στο internet όλα είναι στο χέρι σου. Ολο αυτό βεβαίως κάνει τη δική μας δουλειά, στον έντυπο Τύπο, δυσκολότερη. Το web όμως δεν καταργεί το χαρτί. Αρκεί το χαρτί να μην επιτρέπει στο internet να το καταργεί.

Αν έπαιζαν, οι Ελληνες δεν θα έχαναν


Δεν περίμενα κάτι καλύτερο από τον Ρεχάγκελ. Περίμενα κάτι καλύτερο από τους ποδοσφαιριστές. Σύμφωνοι, δίχως βοήθεια από τον προπονητή, δίχως σχέδιο και με πολλές κακές επιλογές δημιουργείται μια κατάσταση που μοιάζει ανίκητη, δεν είναι εύκολο να τη «νικήσει» η προσπάθεια των ποδοσφαιριστών. Το τελευταίο διάστημα του παιχνιδιού όμως απέδειξε ότι αν έβγαινε μπροστά, αν δοκίμαζε να δημιουργήσει με όποιο τρόπο ξέρουν οι ποδοσφαιριστές από μόνοι τους, η Ελλάδα θα είχε καταφέρει κάτι καλύτερο. Διότι στη χειρότερη περίπτωση θα μας άφηνε όλους με τη διαπίστωση ότι το πάλεψε και δεν μπόρεσε.
Δεν υπάρχει όμως χρόνος για κλάμα και ανάθεμα. Οι ποδοσφαιριστές πρέπει να κοιτάξουν το επόμενο ματς. Και μάλιστα να βάλουν στόχο να το χαρούν. Κι ας ξαναχάσουν. Ας παίξουν όμως. Ας αφήσουν στην άκρη τις ακατανόητες εντολές ενός πολύ μεγάλου αλλά ξεπερασμένου προπονητή και ας κοιτάξουν να χαρούν το παιχνίδι. Μουντιάλ μπορεί να ζήσεις μόνο μια φορά…

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Καλή πρεμιέρα, καλύτερη συνέχεια


Ηταν καλύτερη από αυτό που περιμέναμε. Και η τελετή έναρξης, και, ειδικά αυτή, η πρεμιέρα των αγώνων. Σύμφωνοι, θα μας σπάσουν τα νεύρα οι βουβουζέλες. Σκεφθείτε όμως ότι υπάρχουν και χειρότερα. Οτι ο Αλέξανδρος Λοθάνο βρισκόταν μέσα στο γήπεδο και είχε αυτές τις δεκάδες χιλιάδες μέσα στα αφτιά του. Διαβάστε το blog του «ΖοοΛοθάνο» στην «Εξέδρα», το οποίο κατά την άποψή μου είναι έξοχο, αφού βάζει τον αναγνώστη στο κλίμα της διοργάνωσης, και θα καταλάβετε το δράμα του...
Αγωνιστικά, το Μεξικό έχει ενδιαφέρον. Η Νότια Αφρική έχει ενθουσιασμό. Αυτά. Α, και μην ξεχάσω, ξεκίνησα πολύ καλά με την πρόβλεψη για το under της πρεμιέρας στο «Bet Show» που στήσαμε στην ένθετη εφημερίδα της «Εξέδρας» για το Μουντιάλ. Ετσι, για να κόψω τον αέρα των ειδικών... :)

Και τώρα φανέλες και Παγκόσμια Κύπελλα!

Ολοκληρώσαμε την προσφορά μας, στην «Εξέδρα», νομίζω την κατάλληλη στιγμή. Χάρη στην συλλογή των albums της Panini είχαμε όλοι την ευκαιρία να μπούμε στο κλίμα, να προετοιμαστούμε γι’ αυτό το multiethnic πανηγύρι της μπάλας. Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε η συλλεκτική κασετίνα που ετοιμάσαμε για να φυλάξουμε τα albums στη βιβλιοθήκη μας. Ηταν νομίζω η καλύτερη προστασία για να αντέξουν στη φθορά του χρόνου και να παραδοθούν σε καλή κατάσταση στα παιδιά μας.

Συνεχίζουμε τα δώρα στην «Εξέδρα» με στόχο να σας παραδώσουμε κι άλλα αναμνηστικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και το ίδιο το Κύπελλο. Μέσα από μια προσφορά που θα τρέχει από αύριο στην «Εξέδρα» θα χαρίσουμε αυθεντικές εμφανίσεις των πρωταγωνιστών και αυθεντικά αντίτυπα του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Χαίρομαι να λαμβάνω μηνύματα με προτάσεις και παρατηρήσεις. Και όπως έχετε διαπιστώσει απαντώ σε όλα, έστω με κάποια καθυστέρηση που οφείλεται στην πίεση της δουλειάς. Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια. Είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για την προσπάθεια που κάνουμε στην «Εξέδρα».

Οι Αμερικανοι ανακαλύπτουν το ποδόσφαιρο...

Ενα έξοχο βίντεο για την Εθνική ομάδα των ΗΠΑ από το σόου του Jon Stewart. Απολαύστε το...

Οι Ισπανοί είναι φαβορί και το απολαμβάνουν


Τους έχουν φορτώσει εδώ και μήνες την ταμπέλα του φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Οι Ισπανοί όμως δείχνουν να το διαχειρίζονται αυτό. Όχι μόνο ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε και οι ποδοσφαιριστές του, αλλά και το περιβάλλον της Εθνικής ομάδας, τα ισπανικά media.

Η Marca απολαμβάνει τον τίτλο του φαβορί και δημιουργεί φοβερό trend με την Εθνική αυτές τις μέρες στην Ισπανία. Φτάνει να μοιράζει μέχρι και tattoo στους αναγνώστες της για να μπουν ακόμη περισσότερο στο κλίμα της γιορτής και να ζήσουν όσο γίνεται πιο έντονα το South Africa 2010.

Δεν περίμενα να δω το εκπληκτικό καλεντάρι στο website της Marca για να εντυπωσιαστώ. Εχουν περάσει περίπου 15 χρόνια από την εποχή που άρχισα να αντιλαμβάνομαι και να διαπιστώνω ότι οι Ισπανοί σχεδιαστές είναι πρωτοπόροι. Εκτοτε, χρόνο με τον χρόνο μετανιώνω που δεν μετανάστευσα στην Ισπανία ή στην Αγγλία για να γευτώ την πραγματική, την κανονική αθλητική δημοσιογραφία.

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

South Africa 2010, το απόλυτο ποδοσφαιρικό fashion show


Πέρα από όλα τα άλλα, αυτή, η παγκόσμια έκθεση του ποδοσφαίρου είναι και η παγκόσμια έκθεση μόδας του ποδοσφαίρου. Οι εταιρείες αθλητικής ένδυσης επένδυσαν εκατομμύρια ευρώ για να πιάσουν τα μηνύματα της εποχής και να δημιουργήσουν νέο trend, τη νέα μόδα στις εμφανίσεις του ποδοσφαίρου. Στα media όλου του πλανήτη γίνονται ήδη δημοσκοπήσεις για την πιο όμορφη εμφάνιση από αυτές που θα παρελάσουν στην πασαρέλα της Νοτίου Αφρικής.

Στην «Εξέδρα», στην προσπάθειά μας να συνεχίσουμε να δίνουμε δώρα στους αναγνώστες μας, θα αρχίσουμε από το ερχόμενο Σάββατο να προσφέρουμε στους αναγνώστες μας αυθεντικές εμφανίσεις των εθνικών ομάδων. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτό είναι το πιο κομψό Μουντιάλ. Η πρώτη θέα των εμφανίσεων επιβεβαιώνει την εκτίμηση. Η γοητεία του κλασσικού επιστρέφει. Και είναι πολύ ενδιαφέρουσα…

Σσσσ…. αρχίζει η γιορτή!



Η Ισπανία προβάλει ως το μεγάλο φαβορί στις αναλύσεις της πλειονότητας των ειδικών του ποδοσφαίρου. Η υποδοχή της Παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίας στο Γιοχάνεσμπουργκ δημιούργησε την πιο ταπεινή άφιξη κατόχων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στη συνέντευξή του στο περιοδικό της «Εξέδρας» ο Μαρτσέλο Λίπι δείχνει, όπως θα διαβάσετε αύριο, να το διαχειρίζεται με άνεση αυτό που συμβαίνει στην squadra azzura. Τα αγγλικά media κάνουν κουβέντα στην οποία πρωταγωνιστούν ο Φάμπιο Καπέλο και ο Γουέιν Ρούνεϊ. Ποντάρουν πάνω τους, στοιχηματίζουν πάνω τους. Οι Αργεντίνοι εύχονται να έχει καταλάβει ο Μαραντόνα πού πρέπει να παίξει ο Μέσι. Οι Βραζιλιάνοι ποντάρουν στην ευρωπαϊκή ιδέα ποδοσφαίρου του Ντούνγκα. Το Παγκόσμιο Κύπελλο αρχίζει… Το υποδεχόμαστε αύριο με ένα περιοδικό που πιστεύω ότι θα σας κάνει τη ζωή και την πλοήγηση πιο εύκολη. Καλή μας διασκέδαση!

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Οι παίκτες blogάρουν, οι Παγκόσμιοι πρωταθλητές αρθρογραφούν

Τα blogs του Βαγγέλη Μόρα στο exedrasports.gr, του Φάνη Γκέκα στο in.gr και του Κώστα Κατσουράνη στο protagon.gr έχουν αρχίσει να δίνουν ιδιαίτερο χρώμα στην ενημέρωσή μας για όσα συμβαίνουν στη ζωή της Εθνικής ομάδας τώρα που πατάει αφρικανικό έδαφος και ετοιμάζεται για την πρεμιέρα του Μουντιάλ. Είναι η πρώτη φορά που ο μέσος Ελληνας έχει την ευκαιρία να μπει τόσο πολύ στο κλίμα της κορυφαίας διοργάνωσης, μέσα από την διήγηση της καθημερινότητας των ποδοσφαιριστών.

Ξεχωριστά για μένα είναι και τα άρθρα του Φραντς Μπενεκμπάουερ και του Σέζαρ Λουίς Μενότι. Καμαρώνω πολύ που δύο κάτοχοι του Παγκοσμίου Κυπέλλου αρθρογραφούν στην «Εξέδρα των σπορ». Η χθεσινή ανάλυση του «Κάιζερ» και η σημερινή προσέγγιση του El Flaco ήταν έξοχες. Μας έβαλαν και από τεχνικής πλευράς στο κλίμα της μεγάλης γιορτής. Μια σειρά από διαπιστώσεις οδηγούν στην εκτίμηση ότι η τεχνολογική εξέλιξη μας δημιουργεί το προνόμιο να παρακολουθήσουμε αυτό το Μουντιάλ καλύτερα από ποτέ. Κι ας είναι στην άλλη άκρη του κόσμου. Κι αν προχωρήσει η Εθνική…

H «Εξέδρα» ξαναβάζει στην κουβέντα το ποδόσφαιρο

Κάναμε την αρχή με το περιοδικό που αφιερώσαμε στο ταξίδι της εθνικής ομάδας στη Νότια Αφρική. Μια έκδοση που μας έδωσε μεγάλη χαρά με τα σχόλια που αποκόμισε, τόσο από τους αναγνώστες όσο και από τους Ελληνες διεθνείς ποδοσφαιριστές.

Αύριο (10/06) δίνουμε τη μεγάλη συνέχεια. Με μια έκδοση πολύ υψηλών προδιαγραφών, που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των εραστών του ποδοσφαίρου, αυτών που θέλουν να αποκτούν γνώση πάνω στην εξέλιξη του αθλήματος στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά και αυτών που γυρεύουν τις ευκαιρίες για να στοιχηματίσουν πάνω στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μια ειδική έκδοση με την υπογραφή του συνεργάτη μας Γιάννη Χριστόπουλου. Ο κάτοχος διπλώματος UEFA PRO προπονητής πέρασε τις τελευταίες ημέρες καρφωμένος μπροστά στην τηλεόρασή του, για να παρακολουθήσει όλα τα φιλικά παιχνίδια των εθνικών ομάδων.

Ακτινογράφησε την Ελλάδα και τις τρεις πρώτες αντιπάλους της, τη Νότια Κορέα, τη Νιγηρία και την Αργεντινή, αλλά και τα 10 μεγαλύτερα φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μέσα από την τεχνική ανάλυσή του παρουσιάζει τις τακτικές και τα συστήματα, τους παίκτες-κλειδιά, την αμυντική και επιθετική λειτουργία των ομάδων, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Και προχώρησε ακόμη περισσότερο. Επαιξε το Μουντιάλ στον εξομοιωτή της «Εξέδρας» και προχώρησε σε τεκμηριωμένες εκτιμήσεις για τις ομάδες που θα περάσουν από τις φάσεις των ομίλων και αυτές που θα φτάσουν στην προημιτελική, την ημιτελική και την τελική φάση. Πρόκειται για μια μελέτη που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία του ελληνικού αθλητικού Τύπου.

Αυτή η έκδοση, μαζί με την τακτική αρθρογραφία δύο ανθρώπων που έχουν σηκώσει το τρόπαιο, του Φραντς Μπεκενμπάουερ και του Σέζαρ Λουίς Μενότι, οι οποίοι θα αρθρογραφήσουν οκτώ φορές ο καθένας κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης για την «Εξέδρα», και την καθημερινή ανάλυση των αγώνων από τον Γιάννη Χριστόπουλο είναι ο τρόπος που σκεφτήκαμε προκειμένου να βάλουμε ξανά το ποδόσφαιρο στην κουβέντα.

Η «Εξέδρα» επιχειρεί μέσα από αυτήν την κάλυψη να βοηθήσει τον αναγνώστη της να αντιληφθεί καλύτερα το παιχνίδι, να κατανοήσει καλύτερα το ποδόσφαιρο, όπως αυτό θα παρουσιαστεί στη μεγαλύτερη παγκόσμια έκθεση, στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής.

Για να συμβεί όμως αυτό, χρειάζεται να έχει πάρει στα χέρια του ο αναγνώστης τον οδηγό της διοργάνωσης. Αυτός έρχεται από την «Εξέδρα» μαζί με το φύλλο της προσεχούς Παρασκευής. Ετοιμάσαμε ένα περιοδικό 116 σελίδων με την παρουσίαση των ομάδων, των γηπέδων, της ιστορίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου, δηλαδή με όλα όσα πρέπει να έχετε στον χάρτη του Μουντιάλ ώστε να πλοηγηθείτε σωστά κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Σας προσφέρουμε αυτή την έκδοση την ημέρα έναρξης του South Africa 2010 για να σας συντροφέψει και να σας βοηθήσει σε όλη τη διάρκεια της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής γιορτής του πλανήτη.

Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η «Εξέδρα» προσφέρει τη συλλεκτική εγκυκλοπαίδεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τα albums της Panini, που μας έκαναν να γίνουμε και πάλι παιδιά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που είχαμε φανταστεί ότι θα μπορούσαμε να σας κάνουμε. «Τις περισσότερες φορές έχουμε την τύχη να βλέπουμε το άθλημα του ποδοσφαίρου να αμβλύνει κοινωνικά προβλήματα ή τουλάχιστον να μας κάνει να τα ξεχνάμε για μερικές εβδομάδες. Δεν απαγορεύεται να ελπίζουμε», έγραψε στο χθεσινό (08/06) άρθρο του στην «Εξέδρα» ο Φραντς Μπεκενμπάουερ. Αυτό ακριβώς επιδιώξαμε να κάνουμε τούτες τις μέρες: να σας φτιάξουμε λίγο το κέφι με τη συλλογή που έχουμε όλοι αγαπήσει από τον καιρό που ήμασταν παιδιά, τη συλλογή που έχουν ήδη αγαπήσει και τα σημερινά μικρά παιδιά. Η απήχησή της είναι πρωτόγνωρη στην ιστορία του αθλητικού Τύπου.

Μακάρι να μπορούσαμε να ικανοποιήσουμε όλα τα αιτήματα. Προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό, όπως έχετε διαπιστώσει μέσα από σειρά καταχωρίσεων με πληροφορίες που σας δίνουν τη δυνατότητα να προμηθευτείτε τα albums που χάσατε.

Οπως κάνουμε με συνέπεια από τον Μάρτιο του 2008, προσπαθούμε να σας προσφέρουμε το παιχνίδι από την καλύτερη θέση. Αυτό κάνουμε με το Μουντιάλ, με την ακυκλοφόρητη σειρά της Panini, τις ειδικές εκδόσεις, τις ανταποκρίσεις των απεσταλμένων μας στη Νότια Αφρική. Ξαναφέρνουμε το ποδόσφαιρο στη συζήτηση.

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Οι ευχές και το Manual

Ειλικρινά, δεν έχω λόγια για να ευχαριστήσω για τις ευχές που δέχθηκα χθες. Επιχείρησα να απαντήσω σε όλα τα μηνύματα και τα emails που δέχθηκα. Ζητώ συγνώμη για όσα άφησα αναπάντητα.

Σήμερα πήρα στα χέρια μου ακόμη μια καλή αναφορά στο «Σκίσε το manual». Τούτη τη φορά από το περιοδικό «Διαβάζω», στην τελευταία έκδοσή του. Ο Στέλιος Μπασμπαγιάννης, που υπογράφει το κείμενο για τη σχέση ποδοσφαίρου – λογοτεχνίας, έχει κάνει στο Manual την ανάγνωση που θα ήθελα κάθε αναγνώστης να κάνει.

Ηταν τέτοιες μέρες πέρσι που είχα αρχίσει να σκαρώνω το «Σκίσε το manual». Έναν χρόνο μετά, η εποχή με βρίσκει να γεύομαι τον καρπό αυτής της προσπάθειας, τα μηνύματά σας. Ευχαριστώ πολύ!

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Ο «Ζοτς» θα έλυνε το πρόβλημα της βίας σε λιγότερο από μία ώρα…


Το ξέσπασμά του ήταν αυθεντικό. Και ανατριχιαστικό. Κι ας σιδέρωνε τα λόγια του για να μην βρει τον μπελά του. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ένας από τις μετρημένες στα δάχτυλα προσωπικότητες των σπορ που έχει με πράξεις αποδείξει ότι θέλει να διώξει τους κάφρους και τη βία από τον αθλητισμό. Ας τον φωνάξει ο γ.γ.Α. Μπιτσαξής και ο υπουργός Γερουλάνος. Με όσα θα τους πει σε διάστημα μιας ώρας, θα τους λύσει το πρόβλημα της βίας. Αν έχουν τα κότσια να τον ακούσουν και να ενεργήσουν βάσει των λόγων και των καταγγελιών του Ομπράντοβιτς.

Και μετά το ελληνικό αίσχος, ήρθε και το ΝΒΑ…


Ηταν σαν κάποιος να μας το έκανε αυτό χθες βράδυ επίτηδες, για να μας δείξει πόσο κάφροι και απολίτιστοι έχουμε γίνει οι Ελληνες. Μετά το μαρτύριο του ελληνικού τελικού πρωταθλήματος στο μπάσκετ ήρθε η ώρα να δούμε πώς γεύονται την χαρά και την ψυχαγωγία που προσφέρει το άθλημα οι θεατές της σειράς των τελικών του ΝΒΑ.

Είναι αδιανόητα όσα συμβαίνουν σήμερα στα ελληνικά γήπεδα όλων των αθλημάτων. Η Ελλάδα θα έπρεπε να ντρέπεται για τον πολιτισμό που παράγεται στον αθλητισμό. Οι αρχές, αν υπήρχαν, θα είχαν λύσει το πρόβλημα χθες βράδυ. Διότι θα είχαν στείλει στον εισαγγελέα όλους τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του αθλητισμού.

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Τυχαίο που «πνίγεται» η επιτυχία της «Εξέδρας»; Δεν νομίζω…

Οπως ακριβώς το περιμέναμε… Η αναρρίχηση της «Εξέδρας» λόγω της προσφοράς των albums της Panini είναι σαν να μην έγινε ποτέ για τις στήλες των media. Εξαίρεση, όπως πάντα, στον κανόνα οι «Τυπολογίες» της εφημερίδας «Το Παρόν», τα media του Sport24.gr, η αναφορά και το «μπράβο» του Χρήστου Σωτηρακόπουλου από τον αέρα του ΣπορFM 94,6. Τυχαίο; Δεν νομίζω…

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι αναφορές υπάρχουν μόνο εκεί, έγιναν μόνο από αυτούς. Ενδεχομένως μετά από μια εβδομάδα να προκύψει μια αναφορά και στα media της «Ελευθεροτυπίας». Και τέλος… Δεν θα διαβάσετε, ούτε θα ακούσετε να σχολιάζεται, θετικά ή αρνητικά, αυτή η ενέργεια. Περνάει στα ψιλά γράμματα ή, καλύτερα, στο πουθενά η μεγαλύτερη συλλεκτική προσφορά στην σύγχρονη, τουλάχιστον, ιστορία του αθλητικού Τύπου. Μια αθλητική εφημερίδα πουλάει πάνω από το 70% του τιράζ της και αυτό δεν είναι είδηση, δεν αποτελεί είδηση για εφημερίδες, websites και blogs, τα οποία έχουν θάψει και κακοποιήσει στο παρελθόν την «Εξέδρα των σπορ» με αναπαραγωγή κάθε αληθινής η ψευδούς πληροφορίας, σεναρίου, βρώμας ή βρωμιάς.

Μια αθλητική εφημερίδα με 2 χρόνια ζωής καταφέρνει να βρεθεί στην πρώτη θέση για κάποιες μέρες, να ξεπεράσει εφημερίδες που κυκλοφορούν χρόνια ή και 10ετίες, να προσπεράσει για λίγο έντυπα τα οποία υποστηρίζονται από αθλητικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ολο αυτό που συμβαίνει δεν αξίζει μιας αναφοράς. Δεν βρίσκει χώρο σε χάρτινες και ψηφιακές σελίδες. Εκεί που βρισκόταν χώρος μέχρι και πριν από έναν χρόνο για να αναγραφεί ότι η εφημερίδα δεν πουλάει, ότι πωλείται, ότι κλείνει, ότι, ότι, ό,τι ήθελε καθένας να γράψει ή ό,τι του υπαγόρευαν να γράψει.

Τα σημειώνω όλα αυτά ως μια καλή επισήμανση για την ασφαλέστερη πλοήγηση όλων μας στον φανταστικό κόσμο των media και των blogs. Διότι αυτό δεν συμβαίνει μόνο με την «Εξέδρα». Στα media συμβαίνει με κάθε μέσο ή δημοσιογράφο που αρνείται να καταβάλει το mediόσημο ή το blogoσημο… Κι αν συμβαίνει αυτό με τα media, σκεφθείτε τι συμβαίνει με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, τους επιχειρηματίες, τους πολιτικούς, τους εφοπλιστές, τους καλλιτέχνες, τους αθλητές.