Με το κείμενο που ανήρτησα χθες βράδυ σε αυτό το blog απευθύνθηκα προς τους μαθητευόμενους αθλητικούς δημοσιογράφους και προς όσους είχαν στο μυαλό την ιδέα να ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο. Με αυτό το post απευθύνομαι προς αυτούς που εμφανίζονται σήμερα, όπως κάνουν κάθε φορά που ενοχλείται η αισθητική τους η προσβάλλεται η ηθική τους, για να κάνουν μάθημα προς τους αθλητικούς δημοσιογράφους. Προς αυτούς που μου κάνουν μαθήματα δημοσιογραφίας.
Η πλατεία, η μάζα είναι αυτή που φέρει, πρώτη από όλους, την ευθύνη για αυτό το έργο που παρακολουθούμε στο ποδόσφαιρο. Όπως και στη ζωή μας, οι Ελληνες. Διότι αυτή, δηλαδή η πλειοψηφία, κλείνει τα μάτια και προσπερνά περίπου αδιάφορα κάθε τι που δεν της αρέσει ή την χαλάει σε όσα συμβαίνουν στη ζωή της Ελλάδας.
Ρίξτε μια ματιά στον πίνακα των πωλήσεων των αθλητικών εφημερίδων. Κάντε το άθροισμα των πωλήσεων των οπαδικών εντύπων κι έπειτα συγκρίνετέ το με το άθροισμα αυτών που δεν απευθύνονται μόνο σε οπαδούς. Και μη τρέξετε να μου μιλήσετε για την επιρροή της κρίσης. Γνωρίζω καλύτερα από εσάς, ως διευθυντής μιας αθλητικής εφημερίδας την τελευταία 3ετία και επιτελικό στέλεχος αθλητικής εφημερίδας την τελευταία 6ετία. Ετσι ήταν και πριν. Ετσι είναι εδώ και 15 χρόνια, που ανθεί ο οπαδικός Τύπος.
Εσείς επιλέγετε πώς θέλετε, πώς επιθυμείτε να προβάλλεται το ποδόσφαιρο που παρακολουθείτε. Την κάνετε, η μάζα, την επιλογή πρωτίστως ως καταναλωτές. Θέλετε να δούμε τις αγαπημένες συνήθειες της μάζας; Εγώ τις γνωρίζω με στοιχεία, μετρήσεις και μελέτες, διότι δυστυχώς είναι μέρος της δουλειάς μου να τις παρακολουθώ. Κάντε μου λοιπόν τη χάρη, και γλιτώστε με από τα ηθικοπλαστικά μαθήματα δημοσιογραφίας. Τα έχω πληρώσει με μπράβους, χαμένες δουλειές, σπασμένο στομάχι, τριχοφυΐα, νευρικό κλονισμό και ό,τι άλλο μπορεί να πάθει κανείς σε αυτή την δουλειά όταν προσπαθεί να την κάνει όπως την αντιλαμβάνεται, δηλαδή κανονικά.
Εχω βάλει στο πετσί μου την αντίδραση του κοινού, της μάζας, κάθε φορά που μια εφημερίδα επιλέγει να αναδείξει τα προβλήματα του ποδοσφαίρου. Στην «Εξέδρα» κουραστήκαμε να παρουσιάζουμε δουλειά, έρευνες και επιστημονικές μελέτες για τη βία, το ντόπινγκ, τα στημένα παιχνίδια, τη διαιτησία, τη λαμογιά του ποδοσφαίρου. Και είδαμε το αποτέλεσμα. Λιγότερα φύλλα από εφημερίδες που την ίδια μέρα πρόβαλλαν ένα μεταγραφικό σενάριο για τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ.
Αυτοί είστε, η μάζα, αυτό το ποδόσφαιρο θέλετε και αυτή την προβολή του προτιμάτε και την αναδεικνύετε σε εμπορική, ποιοτική. Διότι αν δεν το έχετε καταλάβει, δεν συζητάμε για την ΕΡΤ ή κάποιο άλλο κρατικό Μέσο Ενημέρωσης. Ούτε για ιδρύματα Τύπου. Επιχειρήσεις είναι που ζουν από τη δημοσιογραφία. Οσες από αυτές λοιπόν επιλέγουν να ζήσουν μόνο από τη δημοσιογραφία και όχι από το νταραβέρι της, ζουν εδώ και καιρό, στην Ελλάδα, δύσκολα. Και σήμερα, με την κρίση, χειρότερα.
Αυτοί είστε. Παράγοντες, επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου, οπαδοί, φίλαθλοι. Του γηπέδου ή του καναπέ. Προσπερνάτε αδιάφορα όλα τα κακά. Ενοχλείστε μόνο όταν φτάνουν στην πόρτα σας. Φωνάζετε λίγο, να ξεθυμάνετε, κι έπειτα το ξεχνάτε και επιστρέφετε στην αγαπημένη συνήθεια της αποχής. Αφού λοιπόν δεν εννοείτε να συμπεριφερθείτε ως πλειοψηφία, αυτό το προϊόν και αυτές τις υπηρεσίες θα απολαμβάνετε.
Ευτυχώς για μένα, έχω συναντήσει αμέτρητους κανονικούς ανθρώπους που παρακολουθούν το ποδόσφαιρο επειδή το αγαπούν και όχι μόνο για να πανηγυρίζουν τις νίκες της ομάδας τους με όποιο τρόπο. Ευτυχώς για μένα μέχρι σήμερα έβρισκα και βρίσκω δουλειές όπου δεν μου επιβάλει κανείς να κάνω εμπορική δημοσιογραφία. Μου επιτρέπεται, ακόμη, να κάνω κανονική. Κρατείστε λοιπόν τα μαθήματα. Εδώ και 18 χρόνια τα έχω πληρώσει πολύ ακριβά αυτά τα μαθήματα. Σχεδόν με τη ζωή μου. Οι εννέα στους δέκα που θα βρίσκονταν στη θέση μου, να κυνηγιούνται από μπράβους και να απειλείται η ζωή τους, θα είχαν γίνει τα μεγαλύτερα πρόβατα του κοπαδιού. Και δεν θυμάμαι κανέναν να θίγεται, να νοιάζεται και να δρα για να διώξει τους κακοποιούς από το ποδόσφαιρο. Κανέναν!
Αυτό το ποδόσφαιρο θέλετε, αυτό βλέπετε. Σε αυτή τη χώρα θέλετε να ζείτε. Η συμπεριφορά και η στάση όλων μας μας έφερε εδώ. Στις στιγμές της αναλαμπής σας, ξυπνάτε και συνειδητοποιείτε ότι πρόκειται για εφιάλτη. Πάρτε λοιπόν τώρα ένα ηρεμιστικό και συνεχίστε τον ύπνο. Καληνύχτα!