Συζητούσα πριν από λίγες ημέρες με έναν αλλοδαπό αθλητικό συντάκτη, ο οποίος ειδικεύεται στην ανάλυση και τις εκτιμήσεις για την πορεία εθνικών ομάδων στις μεγάλες διοργανώσεις. «Ωραία, πέρασε η Ελλάδα. Και τι μπορεί να κάνει στο Euro 2008; Μπορεί αυτή η ομάδα να κάνει πορεία που δεν θα «θίγει» τον τίτλο που κατέκτησε η προηγούμενη;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. Στάθηκε πολύ επιφυλακτικά απέναντι στον ισχυρισμό μου ότι αυτή η ομάδα, που πάει ως πρώτη από τον όμιλό της στην τελική φάση του Euro 2008 είναι πιο ποιοτική από την πρωταθλήτρια του Euro 2004.
Στη συνείδηση της ευρωπαϊκής υψηλής ποδοσφαιρικής κοινωνίας η Ελλάδα του Ρεχάγκελ είναι μια ομάδα που έχει αναγάγει σε τέχνη την καλή αμυντική συμπεριφορά και το επιθετικό της σχέδιο είναι η προσευχή για ένα γκολ από στημένη φάση. Γι’ αυτό αν καταφέρει το νέο μοντέλο του Οτο να αποδώσει σε Αυστρία και Ελβετία όπως απέδωσε σε διαστήματα των αγώνων της προκριματικής φάσης θα τύχει θερμής υποδοχής. Θα είναι και πάλι η ευχάριστη έκπληξη.
Η παράσταση απέναντι στη Μάλτα ήρθε ως ένα ακόμη δείγμα που τεκμηριώνει την εκτίμηση ότι αυτή η ομάδα έχει μεγαλύτερες δόσεις ταλέντου σε όλες τις γραμμές από την πρωταθλήτρια της Πορτογαλίας. Αυτή η διαπίστωση μαζί με την γνώση της ψυχικής και ψυχολογικής κατάστασης των ποδοσφαιριστών οδηγούν στην πρόβλεψη ότι αν ξεκινήσει καλά, η Ελλάδα θα διασκεδάσει στο Euro 2008.
Πού μπορεί να φτάσει; «Το στοίχημα είναι να πάμε δίχως υποσχέσεις, με τη μπάλα χαμηλά, σεμνά και ταπεινά. Και άσε την Ευρώπη να ανακαλύψει εκεί αν ξέρουμε να βάζουμε γκολ δίχως στημένη φάση», ήταν η κατάληξη μιας συζήτησης με έναν εκ των διεθνών, ο οποίος δεν μιλούσε υπό την επήρεια των συναισθημάτων της χθεσινής βραδιάς στο ΟΑΚΑ.
