Ακόμη μια φορά θεατές στο θέατρο του παραλόγου. Θεατές σε ένα έργο που κρίνει τη δουλειά, το μέλλον, την επαγγελματική επιβίωση, την εργασιακή προοπτική εκατοντάδων ανθρώπων. Σε ακόμη μια απεργιακή κινητοποίηση της ΕΣΗΕΑ συμμετέχουν μόνο οι αθλητικές εφημερίδες, σε μια περίοδο που ψάχνουν τρόπο να επιβιώσουν στην ψηφιακή εποχή. Η ΕΣΗΕΑ, που δεν νοιάστηκε ποτέ να βρει τον τρόπο να αναγνωρίσει τα websites, βρίσκει σήμερα το πρόβλημα μπροστά της. Και πληρώνει ακριβά την αδιαφορία που έδειξε για περισσότερα από δέκα χρόνια. Διότι σήμερα αποτυγχάνει παταγωδώς, ειδικά στον αθλητικό Τύπο. Διότι σήμερα λειτουργούν τα websites, τα οποία επισκέπτονται, αθροιστικά, εκατομμύρια Έλληνες. Τι θα συμβεί λοιπόν και σήμερα; Φυσικά δεν θα μείνουν οι Έλληνες χωρίς ενημέρωση. Το μόνο που πετυχαίνει (και) σήμερα η απεργία είναι να πείσει κι άλλους Έλληνες να αφήσουν την χάρτινη εφημερίδα και να προτιμήσουν μια ψηφιακή. Δεν θα βρουν αύριο την εφημερίδα στο περίπτερο. Ε, και; Θα μπουν σε ένα website, θα ενημερωθούν δωρεάν για όλα, και θα παροτρυνθούν να κάνουν το ίδιο και μεθαύριο...
Μόνο στην Ελλάδα, που τα κάνει όλα λάθος, θα μπορούσε να συμβεί και αυτό, να είναι χωρισμένη η δημοσιογραφία σε αναγνωρισμένη και μη αναγνωρισμένη. Μόνο στην Ελλάδα θα συμβεί και αυτό: να κλείσουν εφημεριδες λόγω (και) των απεργιακών κινητοποιήσεων που τους προκαλούν μεγάλη διαρροή εσόδων και οικονομική αιμοραγία.
