Ενα blog για όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό και όσα απασχολούν έναν αθλητικό δημοσιογράφο.

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Ο μπαμπάς και το ποδόσφαιρο



Τελευταία έχω ακούσει πολλά σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στα «παιδικά» πρωταθλήματα του ποδοσφαίρου, σε όλη την Ελλάδα. Σε αυτή την ανάρτηση όμως δεν αναφέρομαι στο παρασκήνιο, που όσο και αν δεν το πιστεύετε, οι αμύητοι, υπάρχει. Δημοσιεύω ένα σημείωμα που μου απέστειλε το acadimies.gr, το οποίο αγγίζει ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα του «παιδικού» ποδοσφαίρου: τον μπαμπά.

«Όταν αποφασίζεις να ασχοληθείς με τα τμήματα υποδομής ξέρεις ότι αναλαμβάνεις υποχρεώσεις. Ξέρεις ότι γίνεσαι «η μάνα του λόχου.» Ξέρεις ότι είσαι παιδαγωγός και παράδειγμα. Ξέρεις ότι δεν μπορείς να τα παρατήσεις με την ίδια ευκολία όπως το τάβλι επειδή ο άλλος τσιμπάει τα ζάρια
Επίσης όταν είσαι γονέας πρέπει να ξέρεις ότι δεν μπορείς μόνο να «φορτώνεις» το παιδί σου στον υπεύθυνο της ομάδας και εσύ να είσαι αμέτοχος !
Στηρίζεις την προσπάθεια βάζοντας το αυτοκίνητο σου , αφιερώνοντας χρόνο , και ορισμένες φορές βάζοντας και το χέρι στην τσέπη. Δεν κάνεις αγαθοεργία , για το παιδί σου πρόκειται , που δεν θες να μπλέξει με κακές παρέες , να πάει στο αλκοόλ, στο μηχανάκι και στο τσιγάρο.
Γιατί όμως γονέα και παράγοντα δεν στηρίζεις την άθληση του παιδιού σου? Γιατί δεν κατεβάζεις το παιδί στο γήπεδο? Γιατί παράγοντα αποσύρεις την ομάδα από τους αγώνες που δήλωσες? Γιατί το Σάββατο που πέρασε δεν κατέβηκαν έξη (6) ομάδες να αγωνισθούν ? Είναι άδικο απέναντι στα παιδιά σας και άδικο απέναντι στα άλλα παιδιά που κατέβηκαν να παίξουν αλλά δεν είχαν αντίπαλο. Είναι άδικο γενικά να τορπιλίζουμε τα όνειρα των παιδιών μας και μια τόσο ελπιδοφόρα προσπάθεια. Γιατί το κάνετε αυτό;
Και κάτι «προσωπικό» προς τους υπευθύνους προπονητές : «…δεν παρατάμε ένα πρωτάθλημα επειδή δεν μπορούμε πλέον να βγούμε πρωταθλητές, … άλλος είναι ο στόχος».
Σάββας Παπαδόπουλος, Καθηγητής Φ.Α., Αντιπρόεδρος ΕΠΣ ΠΕΛΛΑΣ