Ακόμη δύο συνάδελφοί μου με τίμησαν γράφοντας για το «Σκίσε το manual». Ο Αντώνης Καρπετόπουλος στην SportDay και ο Κώστας Κοφινάς στα «Νέα». Με τον Αντώνη δουλέψαμε μαζί για περίπου μια δεκαετία. Με τον Κώστα είχαμε παράλληλη πορεία για ένα αντίστοιχο διάστημα.
Οι συνάδελφοί μου βάζουν παράσημα στο «manual». Τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.
Το κείμενο του Αντώνη Καρπετόπουλου στη SportDay
«Σκίσε το manual»
Πριν από λίγα χρόνια ο Γιώργος Λακόπουλος, από τους μεγαλύτερους ρεπόρτερ του ΠΑΣΟΚ και συγγραφέας της ιστορίας του κινήματος, είχε γράψει ένα βιβλίο που λεγόταν «Ποιος σκότωσε τον πρωθυπουργό;» και είχε κάνει μια αξιοσημείωτη εκδοτική επιτυχία.
Το μυστικό εκείνης της επιτυχίας ήταν ότι ο αναγνώστης έμπαινε στη διαδικασία να βρει ποιοι ήταν οι αληθινοί υπουργοί, σύμβουλοι και βουλευτές του Σημίτη πίσω από τα ψευδώνυμα που ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε. Χρόνια αργότερα ο Βασίλης Σαμπράκος, που δεν νομίζω ότι γνώριζε το τρικ του Λακόπουλου, έκανε το ίδιο στο πρώτο βιβλίο του, το «Σκίσε το manual», που κυκλοφόρησε χριστουγεννιάτικα από τα Ελληνικά Γράμματα.
Η διαφορά με το βιβλίο του Λακόπουλου, που έκρυβε μια φανταστική ιστορία πίσω από υπαρκτούς μεταμφιεσμένους ήρωες, είναι ότι ο Σαμπράκος αποκαλύπτει πολλές αληθινές καταστάσεις, δίνοντας στο μυθιστόρημά του την αξία του χρονικού. Ο συγγραφέας ζητεί απλώς από τον αναγνώστη να δείξει μια στοιχειώδη ικανότητα για να αναγνωρίσει ήρωες και κακούργους του ποδοσφαίρου μας για να συμμετέχει στην ιστορία.
Ο Σαμπράκος έχει ως ήρωα ένα δημοσιογράφο, που είναι λίγο ο ίδιος και λίγο αυτό που ο ίδιος θα 'θελε να γίνει. Η ανάδειξη ενός δημοσιογράφου σε ήρωα είναι κάτι σύνηθες στην αστυνομική λογοτεχνία –το 'κανε πολύ πετυχημένα πρόσφατα και ο αδικοχαμένος Στινγκ Λάρσον στην τριλογία του «Μιλένιουμ» και στο «Κορίτσι με το Τατουάζ», που είναι παγκόσμιο σουξέ.
Ομολογώ ότι βρίσκω μια δυσκολία να δω κάτι ηρωικό στη δουλειά που κάνουμε και ως εκ τούτου οι ήρωες δημοσιογράφοι με κάνουν λίγο να απορώ ή ακόμα και να προβληματίζομαι για την αναγκαιότητά τους. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι ο ήρωας του Σαμπράκου, δηλαδή εν τέλει ο ίδιος ο Βασίλης, δεν ήταν απολαυστικός στην αφήγηση της ιστορίας του: κυρίως ήταν πραγματικός, ευθύς και πολύ σαφής.
Γι' αυτό συνιστώ το βιβλίο σε όλους: ότι ένας ευθύς ήρωας διηγείται πραγματικά περιστατικά καμουφλαρισμένα πίσω από μια σειρά από σημειολογικά ψευδώνυμα απαιτεί Τέχνη, δηλαδή Λογοτεχνία. Λογοτεχνία που προσφέρει μια μικρή απόλαυση.
Το κείμενο του Κώστα Κοφινά στα «Νέα».
Εικόνες από παρασκήνιο
Η πρώτη συγγραφική απόπειρα του Βασίλη Σαμπράκου, διευθυντή της «Εξέδρας των σπορ», φέρει τον τίτλο «Σκίσε το manual». Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με συνεχή δράση, αγωνία που καθηλώνει τον αναγνώστη και πρωταγωνιστές πρόσωπα από το παρασκήνιο του ποδοσφαίρου. Το βιβλίο αναμφίβολα έχει μπόλικες... εικόνες- έτσι άλλωστε συνηθίζει να γράφει ο Σαμπράκος. Ίσως κάποιοι από τους υποψιασμένους να αναγνωρίσουν φάτσες και παράγοντες από το εγχώριο ποδόσφαιρο, αλλά ο δημοσιογράφος βεβαιώνει πως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει!
Για το βιβλίο μίλησαν ο Γιάννης Διακογιάννης, ο Αλέξης Σπυρόπουλος, ο Γιώργος Καπουτζίδης και η λαμπερή Σμαράγδα Καρύδη. Η παρουσίαση έγινε στον τελευταίο όροφο του «Ρublic», με θέα τον καθαρό αττικό ουρανό και αρκετό οξυγόνο. Κάτι που λείπει από τα θλιβερά υπόγεια και τις δολοπλοκίες που περιγράφονται γλαφυρά στις σελίδες του βιβλίου...
