Ενα blog για όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό και όσα απασχολούν έναν αθλητικό δημοσιογράφο.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Δεν απέτυχε ως αθλητικός ο Arrena 89,2


Επειδή με ενοχλεί πολύ η ευκολία με την οποία διατυπώνονται συμπεράσματα σχετικά με τα αίτια της στροφής του Arrena 89,2 στη μουσική, θα ήθελα να κάνω ορισμένες διευκρινίσεις. Με την ιδιότητα ενός επαγγελματία που ήταν από την πρώτη ημέρα παραγωγός και είχε, στις τελευταίες περίπου 20 ημέρες, την ευθύνη για το πρόγραμμα του σταθμού.

Ο Arrena 89,2 έζησε 17 μήνες, προτού γίνει μουσικός. Προσπάθησε να γίνει αμιγώς αθλητικός μόλις τους τελευταίους 5 μήνες. Εγινε «σκληρός» αθλητικός σταθμός μόνο στη διάρκεια του τελευταίου 20ημέρου της ζωής του, τον Ιανουάριο. Δεν είναι λοιπόν δίκαιο για τη δουλειά των ανθρώπων που προσπάθησαν να υπηρετήσουν αθλητικό πρόγραμμα να διατυπώνει κανείς αβίαστα και αβασάνιστα την άποψη ότι απέτυχαν. Αδικεί κατάφορα τους αθλητικούς δημοσιογράφους που δούλεψαν γι’ αυτό αυτός ο ισχυρισμός.

Ο Arrena ξεκίνησε και έζησε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του, δηλαδή για τουλάχιστον 12 μήνες, ως «αντρικό ραδιόφωνο», απροσδιορίστου ταυτότητας και χαρακτήρα. Είχε αθλητικές ενέσεις, αλλά δεν ήταν αθλητικός. Εκτός και αν κάποιος διακρίνει ιδιότητα και αρετές αθλητικού δημοσιογράφου στους Ρήγα, Ματσούκα, Δανίκα, Προβατά, Γουμενίδη, Γουλιελμίνο, Ζαμπέτογλου, Μενούνο και όσους ακόμη ξεχνώ και ήσαν παραγωγοί καθημερινών ή εβδομαδιαίων εκπομπών στον Arrena για τουλάχιστον 12 μήνες δίχως να έχουν επαγγελματική σχέση με τον αθλητισμό. Ενας σταθμός με διευθυντή προγράμματος κάποιον που δεν είναι αθλητικός δημοσιογράφος, αποκαλείται αθλητικός;

Η «Εξέδρα» ποτέ δεν είχε με τον Arrena τη σχέση που έχουν η SportDay με τον NovaΣπορFM και η «Goal» με τον «ΣέντραFM». Ηταν αρκετοί οι δημοσιογράφοι της «Εξέδρας» που συνεργάστηκαν με τον Arrena. Και η «Εξέδρα» είχε επιλέξει να παίζει στον Arrena το ραδιοφωνικό σποτ για την προβολή της. Αυτή ήταν η σχέση. Μέχρι εκεί. Η «Εξέδρα» δεν πήρε ποτέ την ευθύνη να φτιάξει το πρόγραμμα του σταθμού. Αυτό συνέβη μόνο το τελευταίο 20ημερο της ζωής του σταθμού ως αθλητικού, κι αυτό υπό περιορισμούς. Αδικεί κατάφορα την «Εξέδρα» λοιπόν αυτός που της χρεώνει με έμμεσο τρόπο την «ήττα» του Arrena, δίχως να ερευνήσει το θέμα, δεδομένου ότι δεν έχει μιλήσει με εμένα, τον διευθυντή της εφημερίδας.

Σε αντίθεση με τον «Σέντρα», έναν σταθμό που διαφημίζεται ανελλιπώς τηλεοπτικά στη διάρκεια των 18 μηνών της ζωής του, ο «Arrena» προβλήθηκε ελάχιστα και με λάθος τρόπο. Εκανε μια μικρής διάρκειας και ισχύος καμπάνια τον καιρό που ήταν «αντρικός». Δεν έκανε ποτέ καμπάνια ως αθλητικός. Πώς λοιπόν του χρεώνει κανείς αποτυχία αναφέροντάς τον ως αθλητικό σταθμό;

Η πορεία του «Σέντρα» αποδεικνύει ότι υπάρχει κοινό για να ακούσει και τρίτο αθλητικό σταθμό, πέραν του NovaΣπορFM και της ΕΡΑ Σπορ. Ισως και τέταρτο, αν αυτός γίνει, με σχέδιο, αθλητικός και προβληθεί ως τέτοιος. Αν μπορεί η Θεσσαλονίκη να συντηρήσει περισσότερα των τριών αθλητικά ραδιόφωνα, δεν μπορεί η Αθήνα;

Δεν είναι μια εφημερίδα ικανή να καθιερώσει έναν σταθμό στη συνείδηση του ακροατή. Δεν συνέβη ποτέ στην ιστορία του αθλητικού Τύπου στην Ελλάδα. Καλό είναι λοιπόν να ψάξει κανείς προτού φτάσει να διατυπώνει εκτιμήσεις σε κείμενα, τα οποία δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις για τη σχέση μιας εφημερίδας με έναν σταθμό που αποφάσισε να αλλάξει πρόγραμμα και να στρίψει προς τη μουσική.

Ο Arrena απέτυχε ως σταθμός. Όχι ως αθλητικός σταθμός. Μπορεί κανείς να ζητήσει την άποψη του Γιάννη Διακογιάννη ή του Γιάννη Καραλή επί του θέματος, αν η δική μου άποψη δεν έχει την ίδια ουδετερότητα, λόγω της σχέσης μου με την «Εξέδρα».