![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbPYgBVAxZ1_il1ms6LcAJTeRdVkUvbUTjiHDTv__5nYbRrJl9YNDduYpL_c7NAcmBiuAlVlxDoi6XekmtOkWJ4XcildVzipFrEGekPb9MVrrMeKCoEVZd881bEXqDfdRafhYCcrf-Lw/s320/591872_biglandscape.jpg)
Τι μου άρεσε περισσότερο στην καλύτερη βραδιά του ελληνικού ποδοσφαίρου; Το στήσιμο του Δώνη, η πειθαρχία, η ηρεμία και η πίστη των ποδοσφαιριστών της Λάρισας, ο Τόζερ, το γκολ του Ριβάλντο, το νοικοκύρεμα του Αρη, η καυτή εξέδρα στο «Βικελίδης», ο Κάλβο, η ωριμότητα του Πανιωνίου, ο Τζιμπούρ, ο Μάτος, ο Ν’Ντόι. Και η διαπίστωση ότι οι ελληνικές ομάδες άξιζαν όλες τη νίκη που πήραν.