Για καλή μου τύχη, το πρωί της Παρασκευής βρέθηκα στο ίδρυμα “Ελπίδα” και επισκέφθηκα την Ογκολογική Μονάδα Παίδων. Είχα άπειρες εικόνες ως τηλεθεατής. Ήταν η πρώτη φορά που μπήκα μέσα στην εικόνα.
Κάθε φορά που ακούω για ένα ίδρυμα, σαν γνήσιος Έλληνας της εποχής γεμίζω αμφιβολίες σχετικά με το αν κάνει ή εμπορεύεται φιλανθρωπία, σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να το εμπιστεύομαι. Όσα είδα και ένιωσα εκεί, όσα άκουσα και κατάλαβα με πείθουν με το παραπάνω ότι έχει πολύ μεγάλο νόημα να βοηθά κανείς την “Ελπίδα”, για να βοηθά εκατοντάδες παιδάκια που δίνουν τη μάχη να νικήσουν τον καρκίνο.
Και δεν χρειάζεται κανείς να δώσει μόνο χρήματα. Μπορεί να δώσει και τη δουλειά του, τη βοήθειά του. Και κυρίως μπορεί να γίνει δότης μυελού των οστών. Δεν φαντάζεσαι ότι μέσα σε λίγα λεπτά, διότι μόνο αυτό σου κοστίζει, μπορείς να σώσεις μια ζωή, ένα παιδί. Διάβασε λίγο, για να καταλάβεις:
“Η εθελοντική προσφορά μυελού των οστών αποτελεί το κορύφωμα της δωρεάς του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, χαρίζοντας ζωή. Ένας μεγάλος αριθμός συνανθρώπων μας, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, πεθαίνουν κάθε χρόνο γιατί ο μυελός των οστών τους, το "εργοστάσιο" που φτιάχνει το αίμα τους, είναι ανεπαρκής, έχει καταστραφεί ή έχει διηθηθεί από κακοήθη κύτταρα. Η εξέλιξη τα επιστήμης δίνει σήμερα τη δυνατότητα σε εμάς να σώσουμε αυτούς τους ανθρώπους, προσφέροντας κάτι από τον εαυτό μας.
Δίνοντας λίγο αίμα, ο καθένας από εμάς μπορεί να γίνει μελλοντικός δότης μυελού των οστών. Αυτό το δείγμα αίματος εξετάζεται στο ειδικό εργαστήριο κι έτσι προσδιορίζεται η "ιστική ταυτότητά" του, η οποία καταχωρείται στα αντίστοιχα αρχεία.
Όταν βρεθεί ένας εθελοντής που είναι συμβατός με έναν υποψήφιο λήπτη, ειδοποιείται, ενημερώνεται και ερωτάται αν εξακολουθεί να επιθυμεί να δώσει μυελό των οστών του στον πάσχοντα. Αν ναι, ακολουθεί μία απλή και σύντομη διαδικασία, της οποίας το αποτέλεσμα είναι η αρχή της σωτηρίας ενός συνανθρώπου μας.
Περίπου 100 Έλληνες ασθενείς, οι μισοί από τους οποίους είναι παιδιά, θα μπορούσαν να σώζονται κάθε χρόνο από μία μεταμόσχευση μυελού των οστών”.
Είναι ελάχιστοι, περίπου 15.000 οι Έλληνες εθελοντές δότες. Ελάχιστοι. Δεν αρκούν. Δεν θέλω να σου πω περισσότερα. Ξέρεις εσύ. Τα υπόλοιπα μπορείς να τα διαβάσεις στο site της “Ελπίδας”.
